Wiktor Borisow-Musatow

Wiktor Elpidiforowicz Borisow-Musatow (ros. Виктор Эльпидифорович Борисов-Мусатов, w źródłach angielskojęzycznych Victor Borisov-Musatov) (ur. 2 kwietnia^?/14 kwietnia 1870 w Saratowie, zm. 26 października^?/8 listopada 1905 w Tarusie) – rosyjski malarz, czołowy przedstawiciel modernizmu. Obok Michaiła Wrubla uważany za twórcę rosyjskiego symbolizmu^[1].

Wiktor Borisow-Musatow

Ви́ктор Эльпидифо́рович Бори́сов-Муса́тов

Autoportret
Imię i nazwisko	Wiktor Elpidiforowicz Borisow-Musatow
Data i miejsce urodzenia	14 kwietnia 1870 Saratów, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	8 listopada 1905 Tarusa, Imperium Rosyjskie
Narodowość	rosyjska
Dziedzina sztuki	Malarstwo,
Epoka	Impresjonizm, Symbolizm

Życiorys

Urodził się w rodzinie urzędnika kolejowego, we wczesnym dzieciństwie miał poważny wypadek, na skutek urazu kręgosłupa był garbaty. Zniekształcenie sylwetki miało znaczny wpływ na jego psychikę i stan zdrowia. W 1884 podjął naukę w szkole realnej w Saratowie. Edukację kontynuował w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury (1890–1891, 1893–1895) i Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (1892–1894). Jesienią 1895 wyjechał do Paryża, gdzie podjął studia w pracowni Fernanda Cormona. Po powrocie w 1898 do Rosji żył i pracował w Saratowie, Moskwie i Tarusie. Przez większą część życia cierpiał niedostatek, dopiero dwa lata przed śmiercią ożenił się, a jego prace zaczęły się dobrze sprzedawać. Zmarł przedwcześnie na atak serca, został pochowany na wysokim brzegu Oki pod miastem Tarusa.

Twórczość

Wiktor Borisow-Musatow malował początkowo portrety i pejzaże pod wyraźnym wpływem impresjonistów. Później skoncentrował się na tematyce rodzajowej, przedstawiał sceny z życia dworskiego rosyjskiej szlachty i arystokracji. Jego prace cechuje liryzm, odrealnienie i ogólnikowość, tworzył kompozycje linearne, nacechowane symbolicznymi znaczeniami i niebiesko-zieloną kolorystyką. Krytycy sztuki zwracali uwagę na wpływ nabistów i francuskiego symbolisty Puvisa de Chavannesa.

Artysta prezentował swoje prace na wystawach Stowarzyszenia Artystów w Moskwie, w Paryżu i w wielu niemieckich miastach. Był blisko związany z grupą artystyczną Świat Sztuki. Posługiwał się techniką olejną, temperą i pastelami, tworzył też akwarele.

Wybrane prace

• Autoportret z siostrą, 1898,
• Harmonia, 1900,
• Sadzawka, 1902,
• Widmo, 1903,
• Jesienny wieczór, 1903,
• Nastrój wieczorny, 1904,
• Requiem, 1905.

Galeria

• 
  Agawa, 1897
• 
  Żniwiarze, 1897
• 
  Autoportret z siostrą, 1898
• 
  Jesienny nastrój, 1901
• 
  Sadzawka, 1902
• 
  Requiem, 1905