Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Wiktor Coj
radziecki muzyk koreańskiego pochodzenia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Wiktor Robiertowicz Coj, ros. Виктор Робертович Цой (ur. 21 czerwca 1962 w Leningradzie, zm. 15 sierpnia 1990 pod Ķesterciems) – radziecki rockman pochodzenia koreańsko-rosyjskiego, założyciel i lider grupy Kino.
Remove ads
Życiorys
Wiktor Coj urodził się 21 czerwca 1962 roku. Był jedynym synem radzieckiego Koreańczyka inżyniera Roberta Maksimowicza Coja i nauczycielki Walentiny Wasiljewnej. W latach 1974–1977 uczęszczał do liceum plastycznego[1].
W 1981 roku wspólnie z Aleksiejem Rybinem i Olegiem Walinskim współzałożył zespół Garin i gipierbołoidy, przemianowany na przełomie 1981 i 1982 roku na Kino. Wkrótce po wcieleniu Walinskiego do armii zespół rozpoczął prace nad debiutanckim albumem, który ukazał się w 1982 roku pod nazwą 45; płytę nagrano z pomocą Borisa Griebienszczikowa, założyciela grupy Akwarium i jednego z pionierów rosyjskiego rocka[1].
Wiktor Coj wystąpił w filmie Raszyda Nugmanowa Igła. Wcielił się w postać Mora, wchodzącego w konflikt z gangiem dilerów narkotykowych[2].
15 sierpnia 1990 roku Wiktor Coj zginął w wypadku samochodowym swojego Moskwicza 2141[3], gdy wjechał pod autobus na przeciwległym pasie jezdni na 35. kilometrze drogi P128 Sloka–Talsi. Przyczyną kolizji było prawdopodobnie zmęczenie muzyka i zaśnięcie za kierownicą. Stwierdzono, że Coj w ciągu 48 godzin przed wypadkiem nie spożywał alkoholu[4]. Został pochowany w na Cmentarzu Bogosłowskim w Petersburgu[3].
Remove ads
Odbiór w Polsce
Szerszej popularyzacji Wiktora Coja w Polsce sprzyjała książka Konstantego Usenki „Oczami radzieckiej zabawki”, która opowiada o rosyjskiej alternatywnej scenie muzycznej od początków punk rocka i nowej fali[5]. Ponadto w 2018 roku w niektórych instytucjach kultury w Polsce był pokazywany rosyjski film „Lato”[6], który obrazuje postać Wiktora Coja i jego zespołu.
Podejmowano się prób przetłumaczenia tekstów piosenek na język polski. Konsekwencją i spójnością wyróżniają się przekłady ks. Mariusza Synaka[7] który prowadzi warsztaty translatorskie na materiale zagranicznych piosenek. W 2023 roku wydany został zawierające polskojęzyczne covery piosenek Wiktora Coja album „Coj po polsku”[8], nagrany przez Anastazję z Mariupola razem z polsko-ukraińską kapelą NAStalgia. Artystka ze Wschodu zainicjowała także powstanie pierwszego w Polsce muralu pamięci Wiktora Coja, który został odsłonięty 30 września 2023 roku w Toruniu[9].
Remove ads
Upamiętnienie
W miejscu śmierci Wiktora Coja wzniesiono pomnik w postaci małej piramidy z gitarą na jej szczycie[10].
W 2001 roku na ścianie petersburskiej ciepłowni Kamczatka zainstalowano płaskorzeźbę przedstawiającą podobiznę artysty[11]. Na cześć Coja wzniesiono liczne pomniki w miastach położonych na terenie byłego ZSRR, m.in. w Ałmaty[12][13] (pomnik autorstwa Matwieja Makuszkina postawiono w miejscu nakręcenia zdjęć sceny finałowej filmu Igła[4]), Eliście[14], Karagandzie[15][16], Kurganie[17], Okułowce[18], Petersburgu[19] i Wilnie[20].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads