Wiktor Czernomyrdin

Wiktor Stiepanowicz Czernomyrdin (ros. Ви́ктор Степа́нович Черномы́рдин; ur. 9 kwietnia 1938 w Czornym Otrogu, zm. 3 listopada 2010 w Moskwie^[3]) – rosyjski polityk, premier Rosji w latach 1992–1998 i 1998.

Wiktor Czernomyrdin

Ви́ктор Черномы́рдин

Pełne imię i nazwisko	Wiktor Stiepanowicz Czernomyrdin
Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1938 Czornyj Otrog
Data i miejsce śmierci	3 listopada 2010 Moskwa
Przewodniczący Rady Ministrów Federacji Rosyjskiej
Okres	od 14 grudnia 1992 do 25 grudnia 1993
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Poprzednik	Jegor Gajdar
Przewodniczący rządu Federacji Rosyjskiej
Okres	od 25 grudnia 1993 do 23 marca 1998
Przynależność polityczna	Nasz Dom – Rosja
Następca	Siergiej Kirijenko
Pełniący obowiązki prezydenta Federacji Rosyjskiej
Okres	od 5 listopada 1996 do 6 listopada 1996[1]
Premier Federacji Rosyjskiej (tymczasowo)
Okres	od 23 sierpnia 1998 do 11 września 1998
Przynależność polityczna	Nasz Dom – Rosja
Poprzednik	Siergiej Kirijenko
Następca	Jewgienij Primakow
Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Federacji Rosyjskiej na Ukrainie
Okres	od 21 maja 2001 do 11 czerwca 2009
Poprzednik	Iwan Aboimow
Następca	Michaił Żurabow
Specjalny przedstawiciel prezydenta Federacji Rosyjskiej do spraw stosunków handlowych i gospodarczych z Ukrainą
Okres	od 21 maja 2001 do 11 czerwca 2009
Następca	Michaił Żurabow
Minister przemysłu gazowego ZSRR
Okres	od 12 lutego 1985 do 27 czerwca 1989
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego
Poprzednik	Wasilij Dinkow
Następca	Leonid Filimonow[2]
Odznaczenia

Życiorys

W latach 1957–1960 służył w Armii Czerwonej. Obronił doktorat nauk technicznych, następnie pracował m.in. w rafinerii w Orsku i Zakładzie Uzdatniania Gazu w Orenburgu.

W latach 1985–1989 był ministrem przemysłu gazowego ZSRR, potem do 1992 roku szefem zarządu Gazpromu. Od 1992 do 1998 był premierem Rosji. Jako premier w dniach od 5 do 6 listopada 1996 pełnił zastępczo funkcję prezydenta Rosji (na czas operacji Borysa Jelcyna). Ponownie pełnił obowiązki premiera od sierpnia do września 1998, po dymisji Siergieja Kirijenki. W 1993 roku prezydent Jelcyn mianował go wiceprezydentem (później stanowisko to zniesiono). W 1995 roku Czernomyrdin został przewodniczącym partii Nasz Dom – Rosja. Był przedstawicielem prezydenta Jelcyna ds. konfliktu bałkańskiego oraz prezesem Rady Dyrektorów Gazpromu. Od 2001 do 2009 roku, z nominacji prezydenta Władimira Putina, był ambasadorem Rosji na Ukrainie^[4]. Ostatnią funkcją było stanowisko doradcy prezydenta Rosji ds. współpracy gospodarczej z krajami poradzieckiej Wspólnoty Niepodległych Państw^[5].

W drugiej połowie lat 90. wymieniany jako kandydat na następcę prezydenta Borysa Jelcyna^[5].

Został odznaczony m.in. Orderem Zasług dla Ojczyzny I, II, III i IV klasy (2009, 1998, 2008, 2010), Orderem Przyjaźni (2003), Orderem Rewolucji Październikowej (1986), Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (1979), Orderem „Znak Honoru” (1974) oraz ukraińskimi Orderem Jarosława Mądrego V klasy (2003) i Orderem Zasługi III klasy (2009).