Wilcze echa

Wilcze echa – polski barwny film przygodowy z 1968 roku, nakręcony m.in. w Ustrzykach Dolnych w konwencji westernowej, którego akcja toczy się w Bieszczadach kilka lat po II wojnie światowej.

Wilcze echa

Gatunek	eastern, przygodowy (polski western)
Rok produkcji	1968
Data premiery	14 kwietnia 1968
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	97 min
Reżyseria	Aleksander Ścibor-Rylski
Scenariusz	Aleksander Ścibor-Rylski
Główne role	Bruno O’Ya Zbigniew Dobrzyński Marek Perepeczko Irena Karel
Muzyka	Wojciech Kilar
Zdjęcia	Stanisław Loth
Scenografia	Jan Grandys
Montaż	Lidia Pacewicz
Produkcja	Zespół Filmowy Rytm

Fabuła

Rok 1948. Ukraińskie oddziały UPA sieją spustoszenie w przygranicznych, bieszczadzkich miejscowościach. Chorąży Słotwina (Bruno O’Ya), zwolniony ze służby za brak dyscypliny, przybywa do Derenicy. Posterunek milicji, dowodzony dawniej przez jego przyjaciela Władeczka, stał się zakonspirowaną siedzibą groźnego bandyty Moronia (Mieczysław Stoor). Pracująca na komendzie Tekla (Irena Karel) kontaktuje go ze swoim chłopakiem Witoldem (Zbigniew Dobrzyński), jedynym z ludzi Władeczka, który ocalał z pogromu posterunku. Słotwina zamierza rozprawić się z przestępcami^[1].

Obsada

• Bruno O’Ya jako chorąży WOP/MO Piotr Słotwina (głos - Bogusz Bilewski)
• Irena Karel jako Tekla
• Zbigniew Dobrzyński jako Witold Szczytko
• Marek Perepeczko jako Aldek
• Ryszard Pietruski jako Łycar
• Mieczysław Stoor jako Moroń
• Andrzej Szalawski jako major Grabień
• Janusz Kłosiński jako gospodarz w Derenicy
• Zdzisław Kuźniar jako „Pijawka”
• Stanisław Łopatowski jako członek bandy Moronia
• Leopold R. Nowak jako „Dzidziuś”, członek bandy Moronia
• Bronisław Pawlik jako Tosiek Matuszczak
• Ryszard Ronczewski jako „Misio”, członek bandy Moronia
• Ryszard Kotys jako żołnierz, podwładny Słotwiny
• Adam Pawlikowski jako oficer na koniu, podwładny majora

Zobacz też

• Ogniomistrz Kaleń