Witold Dobroczyński

Witold Dobroczyński (ur. 3 września 1896 w Berlinie, zm. 2 maja 1989 w Poznaniu) – działacz i spółdzielca mleczarski w Wielkopolsce, członek zarządu Związku Gospodarczego Spółdzielni Mleczarskich w Poznaniu w latach 1927–1939.

Witold Dobroczyński

Data i miejsce urodzenia	3 września 1896 Berlin
Data i miejsce śmierci	2 maja 1989 Poznań
Zawód, zajęcie	spółdzielca
Odznaczenia

Życiorys

Syn rzemieślnika Stanisława i Kazimiery z Nowaków. W latach 1914–1918 odbył studia ekonomiczne w Berlinie. Uczestniczył w powstaniu wielkopolskim. Pracował w Komisariacie Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu do końca lutego 1919. W latach 1920–1921 służył w wojsku, brał udział w walkach pod Brodnicą na Pomorzu oraz pod Mińskiem za co został odznaczony Krzyżem Walecznych^[1]. W 1922 podjął pracę w Centrali Stowarzyszeń Spółdzielni Rolniczo-Handlowych. W 1925 przeniósł się do Poznania i tu pełnił rolę I członka zarządu Związku Gospodarczego Spółdzielni Mleczarskich. Na tym stanowisku trudnił się polonizowaniem spółdzielni mleczarskich w Wielkopolsce, na Pomorzu oraz na Śląsku. Ważną zasługą Dobroczyńskiego było poważne poszerzenie eksportu polskiego masła na rynki europejskie, przede wszystkim do Wielkiej Brytanii.

Po II wojnie Dobroczyński pełnił nadal wiele ważnych ról w polskiej spółdzielczości mleczarskiej. Pochowany jest na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu (pole 11, kwatera A-12-15)^[2].

Ordery i odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy II klasy (1985)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1964)
• Krzyż Walecznych
• Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)^[3]
• Wielkopolski Krzyż Powstańczy (12 listopada 1958)^[1]

Zobacz też

• Stefan Chłapowski
• Władysław Sczaniecki