Witold Gutkowski

Witold Gutkowski, ps. „Vis” (ur. 13 września 1928 w Warszawie, zm. 18 listopada 2019^[1] tamże^[2]) – polski inżynier mechanik, profesor nauk technicznych, powstaniec warszawski.

Witold Gutkowski

Data i miejsce urodzenia	13 września 1928 Warszawa
Data i miejsce śmierci	18 listopada 2019 Warszawa
Profesor nauk technicznych
Specjalność: mechanika, optymalizacja konstrukcji
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Doktorat	1961
Habilitacja	1965
Profesura	1972
Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
Pracownik naukowy
Instytut	Podstawowych Problemów Techniki PAN
Instytut	Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego
Odznaczenia

Życiorys

Syn Tadeusza i Estery^[2]. W okresie II wojny światowej działał w Szarych Szeregach, brał udział w powstaniu warszawskim (ps. „Vis”^[3]), po jego upadku przebywał w niewoli. Po wyzwoleniu mieszkał we Włoszech i w Anglii, gdzie ukończył szkołę średnią. Do Polski powrócił w 1947, podjął studia w Szkole Inżynierskiej im. Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda^[3]. W został 1954 absolwentem Politechniki Warszawskiej^[4].

Uzyskiwał następnie stopnie doktora (1961) i doktora habilitowanego nauk technicznych (1965), w 1972 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1978^[4] został profesorem zwyczajnym. Od 1972 należał do PZPR^[5]. W pracy naukowej specjalizował się w mechanice i optymalizacji konstrukcji oraz sterowaniu maszynami roboczymi. Zawodowo związany głównie z Instytutem Podstawowych Problemów Techniki PAN, był m.in. zastępcą dyrektora ds. naukowych (1970–1972) oraz kierownikiem Zakładu Teorii Konstrukcji (1988–1998). Był zatrudniony również na stanowisku profesora w Instytucie Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego^[4]. W latach 1995–2007 był przewodniczącym rady naukowej tej instytucji. Jest autorem publikacji naukowych poświęconych m.in. konstrukcjom prętowym i dźwigarom powierzchniowym.

W 1976 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk, a w 1991 członkiem rzeczywistym PAN^[6]. W latach 1987–1995 i 2007–2010 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Mechaniki PAN. Wszedł w skład rad i kolegiów redakcyjnych czasopism „Mechanika i Komputer” (jako redaktor naczelny w okresie 1977–1992), „Modelowanie Inżynierskie”, „Journal of Theoretical and Applied Mechanics”, „Engineering Optimization” i innych. Uzyskał członkostwo m.in. w Europejskiej Akademii Nauk i American Association for the Advancement of Science, a także członkostwo honorowe w Polskim Towarzystwie Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim^[7] (kwatera 258/5/22)^[8].

Odznaczenia

W 2010, za wybitne zasługi dla rozwoju budownictwa i gospodarki narodowej, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[9]. Wyróżniony także m.in. Warszawskim Krzyżem Powstańczym.