Wojciech Agenor Gołuchowski

Wojciech Maria Agenor Adam Eugeniusz Gołuchowski^[a] herbu Leliwa (ur. 13 września 1888 w Bukareszcie, zm. 20 czerwca 1960 w Warszawie) – polski hrabia^[1], ziemianin, oficer wojskowy, polityk, wojewoda lwowski, senator IV kadencji w II Rzeczypospolitej.

Ten artykuł dotyczy wojewody lwowskiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Wojciech Agenor Gołuchowski

Data i miejsce urodzenia	13 września 1888 Bukareszt, Królestwo Rumunii
Data i miejsce śmierci	20 czerwca 1960 Warszawa, Polska
Wojewoda lwowski
Okres	od 9 lipca 1928 do 29 sierpnia 1930
Poprzednik	Piotr Dunin Borkowski
Następca	Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski
Odznaczenia

Życiorys

Wywodził się z rodziny arystokratycznej, zaangażowanej w politykę Austro-Węgier. Jego ojcem był Agenor Maria Adam Gołuchowski, minister spraw zagranicznych Austro-Węgier i II Ordynat na Skale. Jego matką była księżniczka Anna z Muratów (1863–1940). Był bratem Agenora Marii Joachima (1886–1956) i Karola Marii Agenora (ur. 1892).

Jego żoną pod koniec lipca 1912 we Lwowie została hrabina Zofia-Maria Baworowska (córka Michała)^[2]. Mieli trójkę dzieci: Jana Marię Wojciecha (ur. 1913, zm. 1995), Marię Annę Zofię (ur. 1916, zm. 1996), oraz Zofię Marię Ignacę (ur. 1918, zm. 2000)^[3].

Absolwent Wydziału Prawa uniwersytetu Lwowskiego (1911). Działacz Lwowskiej Grupy Konserwatystów, prezes Związku Ziemian Małopolski Wschodniej, radca lwowskiej Izby Rolniczej. Był prezesem honorowym Małopolskiego Strażackiego Klubu Sportowego „Leopolia”^[4].

Przed 1914 uzyskał tytuł hrabiego i austriackiego podkomorzego^[5]. Podczas I wojny światowej został oficerem C. K. Armii, mianowany na stopień nadporucznika kawalerii w rezerwie z dniem 1 listopada 1914^[6]. Do około 1917 był przydzielony do 8 pułku dragonów^[5][7]. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę został przyjęty to Wojska Polskiego i zweryfikowany w stopniu rotmistrza rezerwy kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[8][9]. W początkowych latach 20. był oficerem rezerwy 6 pułku Strzelców Konnych w Żółkwi^[10][11]. W 1934 jako rotmitrz rezerwy kawalerii był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer po ukończeniu 40 roku życia i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto^[12].

W 1922 właściciel majątków ziemskich o powierzchni 14 320 ha^[13]. W latach 1928–1930 wojewoda lwowski. Wybrany na posła w 1928 z listy BBWR zrzekł się mandatu. W latach 1935–1938 senator Rzeczypospolitej z województwa lwowskiego. Członek Rady Głównej Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich w 1939^[14].

Zmarł 20 czerwca 1960 roku w Warszawie, pochowany na warszawskich Powązkach (kwatera 303-1-23)^[3].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (8 listopada 1930)^[15][16]
• Złoty Krzyż Zasługi^[16]
• Odznaka Honorowa Polskiego Czerwonego Krzyża I stopnia (1935)^[17]
• Oficer Orderu Palm Akademickich (Francja)^[16]
• Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)^[16]
• Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii (Rumunia, 1929)^[18]
• Srebrny Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej – Austro-Węgry (przed 1917)^[7]
• Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej – Austro-Węgry (przed 1916)^[5]
• Krzyż Jubileuszowy Wojskowy – Austro-Węgry (przed 1917)^[7]

Rodzina

Z poślubioną w 1912 hr. Zofią Baworowską (1887–1971) miał troje dzieci:

• 1. Jana Marię Wojciecha Gołuchowskiego (ur. 1913), który pozostawił potomstwo
• 2. Marię Annę Gołuchowską (1916–1997) zamężną Henrykową Dembińską
• 3. Zofię Marię Gołuchowską (1918 – 2000) zamężną Stefanową Libiszowską

Uwagi

1. W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Adalbert Gołuchowski”.