Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Wojciech Czerwosz
polski rzeźbiarz i medalier, autor wycinanek Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Wojciech Czerwosz (ur. 28 marca 1913 w Łopusznej, zm. 1986 w Warszawie) – polski rzeźbiarz i medalier, autor wycinanek.
Remove ads
Życiorys
W latach 1926–1930 uczył się w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, której dyrektorem był Karol Stryjeński. W 1931 rozpoczął naukę w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Krakowie, którą zakończył w 1936 roku. W latach 1936–1939 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u profesora Edwarda Wittiga, który po trzech latach powołał go na swojego asystenta. Karierę akademicką przerwała wojna. Po jej zakończeniu kontynuował naukę u profesora Xawerego Dunikowskiego. Dyplom obronił w 1947 r[1]. Był pierwszym mieszkańcem Łopusznej, który uzyskał wyższe wykształcenie[2]. Ożenił się z artystką Zofią Rendzer. W roku 1949 przeniósł się wraz z żoną do Kielc, a niedługo później do Warszawy, gdzie zamieszkał w jej rodzinnym domu na Saskiej Kępie[3]. Wraz z innymi artystami pracował przy odbudowie stolicy i restauracji zabytków, rzeźb i pomników[1]. Żył i tworzył w Warszawie do końca swoich dni. Został pochowany w Łopusznej[4].
Remove ads
Twórczość
Podsumowanie
Perspektywa
Był wszechstronnym artystą. Zajmował się rzeźbą, medalierstwem, projektowaniem monet, grafiką i ceramiką. Był także autorem licznych wycinanek[potrzebny przypis].
Rzeźby
Do jego znanych rzeźb należą kompozycja figuralna – „Kobieta”, „Narciarz” oraz „Święty Józef”. Na gmachu Zespołu Szkół nr 77 na rogu ulic Katowickiej i Zwycięzców na Saskiej Kępie, zachowała się wykonana przez niego płaskorzeźba przedstawiająca warszawską Syrenkę[5].
Medale
Od połowy lat sześćdziesiątych XX w. uprawiał medalierstwo. W 1969 r. otrzymał główną nagrodę w międzynarodowym konkursie „Uno A Erre” w Arezzo we Włoszech. Zwycięski medal w tematyce sportowej przedstawia wioślarza, którego odbicie przeobraża się w syrenkę[6]. Wśród jego prac znajdziemy także przedstawienia Henryka Wieniawskiego, Ignacego Domeyko, Kazimierza Pułaskiego czy Władysława Reymonta[7].
Monety
Był również autorem monet. Współpracował z Mennicą Państwową, dla której wykonywał projekty monet kolekcjonerskich, jak np. srebrna 100-złotówka „Żubr – Ochrona Środowiska”[8].
Wycinanki
Jego pasją były wycinanki, które z czasem stały się głównym sposobem artystycznej ekspresji. Prace tworzone były przede wszystkim z czarnego papieru, a także z nienaświetlonych klisz rentgenowskich. Powstały również większe prace wycinankowe w płycie wiórowej. W celu segregacji i zabezpieczenia prac, artysta gotowe już wycinanki naklejał na biały karton za pomocą gumy arabskiej bądź zwykłego kleju do papieru[1]. W wielu pracach podejmował tematykę żubrów, które miał okazję obserwować w rodzimej Łopusznej, w związku z nieudaną próbą osadzenia tam tych zwierząt[9]. Innym motywem przewijającym się w jego pracach były syreny i syrenki, które w formie wycinanek można znaleźć m.in. w zbiorach Muzeum Warszawy. Powstała również oddzielna seria wycinanek przedstawiających tańce do książki „Folklor regionu Opoczyńskiego” autorstwa Jana Piotra Dekowskiego i Zbigniewa Hauke[10].
Remove ads
Nagrody
1969 – pierwsza nagroda na międzynarodowym konkursie „Uno A Erre” w Arezzo we Włoszech za medal o tematyce sportowej „Wioślarz”[11].
Wystawy
1949
1959
- „Wystawa Współczesnej Sztuki Religijnej” organizowana przez Klub Inteligencji Katolickiej w Warszawie[13],
- „Kapliczka”[13],
- „Madonna”[13],
1966
- „Sztuka Medalierska w Polsce Ludowej” organizowana przez Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu[14],
- „Tym co na Morzu”[14],
- „XX rocznica powrotu Ziem Zachodnich i Północnych do Macierzy”[14],
1969
- „Matka i dziecko w polskim medalierstwie współczesnym” – wystawa z okazji Kongresu UNICEF[15],
- „Wystawa prac z Ogólnopolskich plenerów” w Orońsku[16],
- „Ogólnopolska wystawa medalierstwa”[17],
- „Wioślarz”[17],
- „Millenium Polionae”[17],
- „1000-lecie Rzemiosła Polskiego”[17],
- „Ecce Homo”[17],
- „Mater Dolorosa”[17],
- „Matka”[17],
2019
- Wystawa w Muzeum Papiernictwa w Dusznikach-Zdroju[1].
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads