Wojciech Hoffmann

Wojciech Maciej^[a] Hoffmann (ur. 1 lutego 1955 w Brzegu Dolnym)^[4][5] – polski gitarzysta rockowy członek m.in. zespołów: Heam, Turbo, Non Iron, Czerwone Gitary.

Wojciech Hoffmann

Wojciech Hoffmann (2013)
Imię i nazwisko	Wojciech Maciej[a] Hoffmann
Data i miejsce urodzenia	1 lutego 1955 Brzeg Dolny
Instrumenty	gitara
Gatunki	heavy metal, hard rock, thrash metal, rock progresywny
Zawód	muzyk
Aktywność	od 1968
Wydawnictwo	Metal Mind Productions
Powiązania	Arkadiusz Malinowski[1], Bogusz Rutkiewicz, Grzegorz Kupczyk
Instrument
Ibanez Prestige[2]
Zespoły
Turbo (1980–1991, 1991–1992, 1995, od 1996) Non Iron (1985–1990, 2011, 2018–2019[3]) Czerwone Gitary (1997–2000)

Życiorys

Edukację muzyczną rozpoczął w domu kultury w Gostyniu, wówczas był zafascynowany wykonawcami z kręgu rock and rolla, m.in. Billem Haleyem. Jego pierwszym instrumentem była gitara akustyczna. Duże wrażenie zrobiły na nim pierwsze koncerty zespołu Czerwone Gitary, po których zapragnął zostać zawodowym muzykiem. W 1968 roku, gdy miał 13 lat, założył swój pierwszy zespół – Błękitni. Z kolejnym autorskim zespołem Hot Projekt w roku 1975 uczestniczył w Wielkopolskich Rytmach Młodych, gdzie poznał akustyka Andrzeja Modrzejewskiego. Dzięki jego pomocy w roku 1977 trafił do zespołu Heam, z którym zagrał swoją pierwszą dużą trasę koncertową na terenie ówczesnego Związku Radzieckiego. Pierwszego profesjonalnego nagrania Wojciech Hoffmann dokonał w roku 1978 z orkiestrą Zbyszka Górnego – grał temat z Jeziora łabędziego Czajkowskiego^[4]. Również w 1978 odbył trasę z Haliną Frąckowiak po ZSRR, zarabiał 65 rubli za koncert.

W 1980 dołączył do grupy Turbo, założonej przez basistę zespołu Heam – Henryka Tomczaka. Pierwsza płyta Turbo, zawierająca m.in. tytułowy przebój Dorosłe dzieci, ukazała się w roku 1983. Po wydaniu płyty koncertowej Alive! w roku 1988 w zespole nastąpił rozłam, w konsekwencji czego grupa Turbo rozpadła się w 1991 roku^[4]. Zespół oficjalnie reaktywował się na stałe 1 stycznia 1996.

Zobacz więcej w artykule Turbo (zespół muzyczny), w sekcji Historia.

W 1995 roku Wojciech Hoffmann podjął współpracę z Witoldem Łukaszewskim i zrealizował z nim dwie płyty. W roku 1997 przyjął propozycję współpracy z zespołem Czerwone Gitary. Występując z nim jako muzyk sesyjny, nagrał dwie płyty i koncertował w Kanadzie i USA.

Wydał trzy solowe albumy. Pierwszy z nich ukazał się w 2003 roku, była to płyta instrumentalna pt. Drzewa. Stylistyka albumu została osadzona w nurcie rocka progresywnego. Drugi album, koncert na nośniku DVD pt. Back to the Past ukazał się w 2011 roku, zaś premiera trzeciego przypadła na luty 2015. Album został zatytułowany Behind the Windows, a jego w nagraniu gościnnie wzięli udział m.in.: Grzegorz Skawiński, Leszek Cichoński i Arkadiusz Malinowski^[6].

Dyskografia

Wojciech Hoffmann podczas koncertu zespołu Turbo, Zeppelin Hall, Poznań (2007)

Zobacz więcej w artykule Turbo (zespół muzyczny), w sekcji Dyskografia.

Albumy solowe

• Drzewa (2003, Art Sound Studio, Pomaton EMI)
• Back to the Past (2011, DVD, Metal Mind Productions)^[7]
• Behind the Windows (2015, Kubicki Entertainment)^[8]

Inne

• Gabriel Fleszar – Niespokojny (1999, Universal Music Polska)^[9]
• Czerwone Gitary – …jeszcze gra muzyka (1999, Czerwone Gitary Group)^[10]
• Grzegorz Kupczyk – 20012000 vol. 1 (2000, Oskar)^[11]
• Gotham – Czyste intencje (2002, Oskar, gościnnie)^[12]
• Grzegorz Turnau – Historia pewnej podróży (2006, Pomaton EMI, gościnnie)^[13]
• Grzegorz Kupczyk – 30 lat (2012, Urbix)^[14]
• Mech – ZWO (2012, Metal Mind Productions, gościnnie)^[15]
• Scream Maker – Livin'n In The Past (2014, gościnnie)^[16]
• Nadmiar – Nowy start (2019, Flower Records, gościnnie)^[17]

Nagrody i wyróżnienia

Fryderyki
Rok	Album	Kategoria	Nota
2001	Turbo – Awatar	album roku metal	Nominacja[18]
2010	Turbo – Strażnik Światła	album roku metal	Nominacja[19]

Filmografia

• Historia polskiego rocka: Teoria hałasu (2008, film dokumentalny, reżyseria: Leszek Gnoiński, Wojciech Słota)
• Bunkier (2000, Atomic TV, relacja z festiwalu Metalmania 1999)^{[potrzebny przypis]}
• Niuniek (2020, KJB-ArtFilm, film dokumentalny, reżyseria: Kazimierz J. Bihun)^{[potrzebny przypis]}

Uwagi

1. Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów W. Hoffmanna.