Województwo bialskopodlaskie

Województwo bialskopodlaskie – jedno z 49 województw istniejących w latach 1975–1998. Położone było we wschodniej Polsce. Sąsiadowało z województwami: białostockim, siedleckim, lubelskim, chełmskim oraz do 1991 roku ze Związkiem Radzieckim, a od 1991 r. z niepodległą Białorusią. W nowym podziale administracyjnym, od 1999 r. ziemie dawnego województwa znalazły się w województwie mazowieckim (powiat łosicki) oraz w lubelskim.

Województwo bialskopodlaskie

— województwo —
1975–1998
Herb
Państwo	Polska
Data powstania	1 czerwca 1975
Data likwidacji	31 grudnia 1998
Siedziba wojewody i sejmiku	Biała Podlaska
Powierzchnia	5348 km²
Populacja (1998) • liczba ludności	309 900
• gęstość	57,9 os./km²
Tablice rejestracyjne	BP, BA, BS
Położenie na mapie Polski

Symboliczny „grób” województwa bialskopodlaskiego w Białej Podlaskiej

Urzędy Rejonowe

• Urząd Rejonowy w Białej Podlaskiej dla gmin: Biała Podlaska, Hanna, Huszlew, Janów Podlaski, Kodeń, Konstantynów, Leśna Podlaska, Łomazy, Łosice, Olszanka, Piszczac, Platerów, Rokitno, Rossosz, Sarnaki, Sławatycze, Sosnówka, Stara Kornica, Terespol, Tuczna, Wisznice i Zalesie oraz miast Biała Podlaska i Terespol
• Urząd Rejonowy w Parczewie dla gmin: Dębowa Kłoda, Jabłoń, Milanów, Parczew, Podedwórze i Siemień
• Urząd Rejonowy w Radzyniu Podlaskim dla gmin: Czemierniki, Drelów, Kąkolewnica Wschodnia, Komarówka Podlaska, Międzyrzec Podlaski, Radzyń Podlaski, Ulan-Majorat i Wohyń oraz miast: Międzyrzec Podlaski i Radzyń Podlaski.

Miasta

Ludność 31.12.1998

• Biała Podlaska – 59 047
• Międzyrzec Podlaski – 18 274
• Radzyń Podlaski – 16 852
• Parczew – 11 090
• Łosice – 7205
• Terespol – 6002

Dane statystyczne (na 1.01.1998)

Powierzchnia – 5348 km²

Ludność – 309,0 tys.

Gęstość zaludnienia – 57,8 os./km²

Ludność miejska – 38%

Przyrost naturalny – 1,0%

Bezrobocie – 9,1%

Płace brutto – 942 zł.

Powierzchnia lasów – 22,7%

Użytki rolne – 69,2%

Emisja pyłów – 0,7 tys. ton (najmniej w Polsce).

Ludność w latach

Rok	Liczba mieszkańców
1975 (31 grudnia)[1]	280,4 tys.
1976 (31 grudnia)[2]	280,7 tys.
1977 (31 grudnia)[3]	281,6 tys.
1978 (spis powszechny)[4]	283 827
1978 (31 grudnia)[5]	283,9 tys.
1979 (31 grudnia)[6]	285,3 tys.
1980 (31 grudnia)[7]	286,4 tys.
1983 (31 grudnia)[8]	293,7 tys.
1985 (31 grudnia)[9]	297,9 tys.
1986[10]	299,7 tys.
1987[11]	301,1 tys.
1988[12]	303 tys.
1989 (31 grudnia)[13]	304,5 tys.
1990 (30 czerwca)[14]	305 tys.
1990 (31 grudnia)[14]	305,3 tys.
1991 (31 grudnia)[15]	306,2 tys.
1992 (31 grudnia)[16]	308,5 tys.
1993 (30 czerwca)[17]	308,7 tys.
1994 (31 grudnia)[18]	309,7 tys.
1995 (30 czerwca)[19]	309,4 tys.
1995 (31 grudnia)[20]	309,5 tys.
1997 (31 grudnia)[21]	309 tys.

Zobacz też

• polska reforma administracyjna (1975)
• podział administracyjny Polski 1975-1998
• polska reforma administracyjna (1999)