Województwo rzeszowskie (1975–1998)

Województwo rzeszowskie – województwo ze stolicą w Rzeszowie, jedno z 49 województw istniejących w Polsce w latach 1975–1998.

Ten artykuł dotyczy województwa istniejącego w latach 1975–1998. Zobacz też: inne województwa ze stolicą w Rzeszowie.

Województwo rzeszowskie

— województwo —
1975–1998
Państwo	Polska
Data powstania	1 czerwca 1975
Data likwidacji	31 grudnia 1998
Siedziba wojewody i sejmiku	Rzeszów
Powierzchnia	4397 km²
Populacja (31 XII 1997) • liczba ludności	751,9 tys.
• gęstość	171 os./km²
Tablice rejestracyjne	RZ, RE, RW
Położenie na mapie Polski

Województwo rzeszowskie w latach 1945–1975 obejmowało obszar o powierzchni 18 636 km², następnie w latach 1975–1998 na skutek reformy administracyjnej rozczłonkowano region na kilka mniejszych województw, powierzchnia ówczesnego województwa rzeszowskiego zmalała do 4397 km². 1 stycznia 1999 r. scalono większość ziem dawnego województwa rzeszowskiego pod nazwą województwo podkarpackie. Należący do województwa rzeszowskiego przed 1975 r. powiat gorlicki został przyłączony do województwa małopolskiego.

Urzędy Rejonowe

• Urząd Rejonowy w Kolbuszowej dla gmin: Cmolas, Kolbuszowa, Niwiska, Raniżów i Stary Dzikowiec
• Urząd Rejonowy w Leżajsku dla gmin: Grodzisko Dolne, Kamień, Kuryłówka, Leżajsk, Nowa Sarzyna, Rakszawa, Sokołów Małopolski i Żołynia oraz miasta Leżajsk
• Urząd Rejonowy w Mielcu dla gmin: Borowa, Czermin, Gawłuszowice, Mielec, Przecław i Tuszów Narodowy oraz miasta Mielec
• Urząd Rejonowy w Ropczycach dla gmin: Ostrów, Ropczyce i Wielopole Skrzyńskie
• Urząd Rejonowy w Rzeszowie dla gmin: Białobrzegi, Błażowa, Boguchwała, Chmielnik Rzeszowski, Czarna, Czudec, Frysztak, Głogów Małopolski, Hyżne, Iwierzyce, Krasne, Lubenia, Łańcut, Markowa, Niebylec, Sędziszów Małopolski, Strzyżów, Świlcza, Trzebownisko, Tyczyn i Wiśniowa oraz miast Łańcut i Rzeszów

Miasta:

• Rzeszów – 172 345
• Mielec – 61 954
• Łańcut – 18 000
• Ropczyce – 15 756
• Leżajsk – 14 759
• Kolbuszowa – 9 256
• Strzyżów – 8 245
• Sędziszów Małopolski – 7 132
• Nowa Sarzyna – 6 129
• Głogów Małopolski – 5 174
• Sokołów Małopolski – 4 001
• Tyczyn – 3 136
• Błażowa – 2 561

Ludność

Rok	Liczba mieszkańców
1975 (31 grudnia)[1]	609,6 tys.
1976 (31 grudnia)[2]	617,5 tys.
1977 (31 grudnia)[3]	625,5 tys.
1978 (spis powszechny)[4]	633 885
1978 (31 grudnia)[5]	633,2 tys.
1979 (31 grudnia)[6]	641,6 tys.
1980 (31 grudnia)[7]	648,9 tys.
1983 (31 grudnia)[8]	675 tys.
1985 (31 grudnia)[9]	691,3 tys.
1986[10]	697,5 tys.
1987[11]	703,7 tys.
1988[12]	710,6 tys.
1989 (31 grudnia)[13]	717,4 tys.
1990 (30 czerwca)[14]	720,9 tys.
1990 (31 grudnia)[14]	723,7 tys.
1991 (31 grudnia)[15]	728,8 tys.
1992 (31 grudnia)[16]	735,3 tys.
1993 (30 czerwca)[17]	737,5 tys.
1994 (31 grudnia)[18]	743,9 tys.
1995 (30 czerwca)[18]	745 tys.
1995 (31 grudnia)[19]	746,3 tys.
1997 (31 grudnia)[20]	751,9 tys.

Zobacz też

• Reforma administracyjna w Polsce (1975)
• Podział administracyjny Polski (1975–1998)
• Reforma administracyjna w Polsce (1999)