Wouter Beke

Wouter Beke (ur. 9 sierpnia 1974 w Lommel) – belgijski i flamandzki polityk i nauczyciel akademicki, przewodniczący flamandzkich chadeków, w 2019 minister w rządzie federalnym, deputowany do Parlamentu Europejskiego X kadencji.

Wouter Beke

Data i miejsce urodzenia	9 sierpnia 1974 Lommel
Przewodniczący CD&V (p.o.)
Okres	od 2008 do 2008
Przynależność polityczna	CD&V
Poprzednik	Etienne Schouppe (p.o.)
Następca	Marianne Thyssen
Przewodniczący CD&V
Okres	od 2010 do 2019
Przynależność polityczna	CD&V
Poprzednik	Marianne Thyssen
Następca	Cindy Franssen i Griet Smaers (p.o.)

Życiorys

Studiował prawo społeczne na Vrije Universiteit Brussel oraz nauki polityczne na Katholieke Universiteit w Leuven. Na tej samej uczelni uzyskał stopień doktora nauk społecznych. W latach 1996–2003 był pracownikiem naukowym, od 2001 związany z samorządem Leopoldsburga, w 2013 objął urząd burmistrza tej miejscowości^[1] (pełnił tę funkcję do 2019).

W 2003 został wiceprzewodniczącym partii Chrześcijańscy Demokraci i Flamandowie. Od 2004 do 2014 reprezentował to ugrupowanie w Senacie (w 2007 rozpoczął drugą kadencję, w 2010 utrzymał mandat). W 2014 wybrany do Izby Reprezentantów, z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w 2019^[2].

Postrzegany jako główny ideolog swojej partii. W 2007 opublikował książkę De mythe van het vrije ik. Pleidooi voor een menselijke vrijheid, która stała się programową odpowiedzią na manifest polityczny liberałów autorstwa Guya Verhofstadta.

W marcu 2008 Wouter Beke został pełniącym obowiązki przewodniczącego flamandzkich chadeków w związku z rezygnacją Etienne Schouppe, która objęła stanowisko rządowe. Funkcję tę pełnił do maja tego samego roku, gdy nową przewodniczącą została Marianne Thyssen. W czerwcu 2010 ponownie został p.o. przewodniczącego CD&V, w grudniu tego samego roku wybrany na lidera partii^[3].

W czerwcu 2019 Kris Peeters ustąpił z funkcji rządowych ze skutkiem na 1 lipca w związku z wyborem do Europarlamentu. Wouter Beke otrzymał wówczas nominację na stanowisko ministra pracy, gospodarki i ochrony konsumentów, przeciwdziałania ubóstwu, osób niepełnosprawnych, równych szans^[1]. Zakończył urzędowanie w październiku 2019. Przeszedł w tymże miesiącu do nowo powołanego rządu Flandrii, w którym został ministrem zabezpieczenia społecznego^[4]. Odszedł wówczas również z funkcji przewodniczącego partii^[5].

Ze stanowiska w rządzie regionalnym ustąpił w maju 2022^[6]. Powrócił do wykonywania obowiązków burmistrza Leopoldsburga. W 2024 uzyskał mandat posła do Europarlamentu X kadencji^[7].