Wysoczyzna Bialska

Wysoczyzna Bialska (318.58.1) – według podziału fizycznogeograficznego Krzysztofa Badory mikroregion położony w zachodnio-południowej części makroregionu Nizina Śląska i zachodniej części mezoregionu Płaskowyż Głubczycki, w województwie opolskim. Rozciąga się w przybliżeniu wzdłuż linii Głuchołazy–Prudnik–Biała–Głogówek^[1].

Wysoczyzna Bialska

Czyżowice k. Prudnika
Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Niziny Środkowopolskie
Makroregion	Nizina Śląska
Mezoregion	Płaskowyż Głubczycki
Mikroregion(y)	Wysoczyzna Bialska
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska województwo opolskie

Na Wysoczyźnie Bialskiej dominuje typ ukształtowania rzeźby terenu falisty i pagórkowaty, polodowcowy i peryglacjalny, z glinami zwałowymi, piaskami i żwirami oraz pokrywą glin lessopodobnych. Pokrycie rolno-osadnicze^[2].

Mikroregion graniczy z Doliną Białej Głuchołaskiej (332.17.2), Doliną Górnej Białej (332.17.3), Obniżeniem Prudnickim (318.58.5), Równiną Mosznej (318.55.9) i Przedgórzem Głuchołasko-Prudnickim (332.17.3).

Miejscowości

Wysoczyzna Bialska mieści się w województwie opolskim, w powiatach prudnickim i nyskim. Wzdłuż mikroregionu położone są miejscowości: Biała, Browiniec Polski, Błażejowice Dolne, Czyżowice, Dobroszewice, Domaszkowice, Dzierżysławice, Gostomia, Gryżów, Hajduki Nyskie, Józefów, Kolnowice, Kępnica, Laskowiec, Lipowa, Mieszkowice, Mionów, Niwnica, Nowy Browiniec, Nowy Las, Olbrachcice, Olszynka, Piorunkowice, Prężyna, Prężynka, Rostkowice, Rudziczka, Solec, Stary Las, Sucha Kamienica, Słoków, Ścinawa Mała, Ścinawa Nyska, Śmicz, Wasiłowice, Węża, Wierzbięcice, Wierzch, Wilków (gminy Biała, Głogówek, Prudnik, Lubrza, Nysa).