Yodsanklai Fairtex

Yodsanklai Fairtex właśc. Yodthanong Photirat^[6] (ur. 1 lipca 1985 w Nongbua Lamphu) – tajski kick-boxer i zawodnik boksu tajskiego, mistrz stadionu Lumpini w dwóch kategoriach wagowych – muszej i półśredniej, mistrz świata WBC Muay Thai w wadze junior średniej z 2005 oraz dwukrotny mistrz świata WMC w wadze średniej z 2008 i 2012. Ponadto w formule amatorskiej srebrny medalista Igrzysk Sportów Walki z 2010.

Szybkie fakty Pełne imię i nazwisko, Pseudonim ...

Yodsanklai Fairtex
Pełne imię i nazwisko	Yodthanong Photirat
Pseudonim	Yod, The Boxing Computer^[1]
Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1985^[2]^[3] Nongbua Lamphu
Obywatelstwo	Tajlandia
Wzrost	171^[4] cm
Masa ciała	ok. 72^[4] kg
Styl walki	boks tajski, kick-boxing^[4]
Kategoria wagowa	średnia, junior średnia, półśrednia
Klub	Fairtex Pattaya Gym^[4]
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	276^[5]
Zwycięstwa	201
Przez nokauty	78
Porażki	71
Remisy	4

Początki

Boksem tajskim zainteresował się poprzez starszego brata Yodkangwana, który już od 8 roku życia rywalizował na ringu. Młody Yodsanklai przez pierwsze lata kariery reprezentował kilka znaczących klubów boksu tajskiego w kraju – Saknipaporn, Sit-Khru-Od oraz Petchyindee^[7]. W 2001 zdobył pierwszy znaczący tytuł, zostając mistrzem stadionu Lumpini w kategorii muszej^[2]. W kolejnych latach rywalizował na popularnych w Bangkoku stadionach Lumpini i Rajadamnern, notując zwycięstwo m.in. nad przyszłym klubowym kolegą Kaewem Fairtex. W 2005 związał się z klubem Fairtex, zmieniając tym samym swój ringowy przydomek na Yodsanklai Fairtex. 16 sierpnia 2005 ponownie został mistrzem Lumpini, tym razem w wadze półśredniej pokonując przez techniczny nokaut Riuankaewa S.Boonya^[2]. Kilkanaście dni później zdobył kolejny tytuł, tym razem mistrza Tajlandii w wadze junior średniej^[2]. Jeszcze w tym samym roku 10 grudnia 2005 w Gold Coast pokonał na punkty Australijczyka Johna Wayne Parra zostając inauguracyjnym mistrzem świata WBC Muay Thai w wadze junior średniej^[8].

Zwycięstwo nad Parrem i zdobycie tytułu WBC otworzyło Yodsanklaiowi drzwi do międzynarodowej kariery. W samym 2006 roku rywalizował m.in. w Polsce, Japonii czy Niemczech pokonując wszystkich rywali, m.in. Polaka Macieja Skupińskiego, Duńczyka Rasmusa Zoeylnera, o pas mistrza świata WPMF wagi junior średniej czy Niemca Marka Vogela w pierwszej obronie pasa WBC^[9].

2007–2011

W 2007 kariera Taja nabrała tempa, walczył w wielu miejscach na świecie oraz rywalizował z zawodnikami światowego formatu. W 2007 wziął udział w reality show The Contender Asia, w którym rywalizowało ze sobą 16 zawodników muay thai o nagrodę pieniężna w wysokości 150 tysięcy USD oraz mistrzostwo świata organizacji World Muaythai Council w wadze średniej. Yondsaklai wygrał ostatecznie program w finale 12 kwietnia 2008 pokonując w rewanżu Johna Wayne Parra^[5]. W tym czasie jedyną porażkę zanotował z rąk Holendra Andy'ego Souwera w marcu 2008, który pokonał Yodsanklai na punkty po dogrywce^[5].

31 maja 2008 na gali K-1 Scandinavia MAX w Sztokholmie znokautował prawym sierpowym Rosjanina Artioma Lewina zachowując tytuł mistrza świata WMC^[10], natomiast niecały miesiąc później 20 czerwca 2008 w Montego Bay na Jamajce pokonał przed czasem rodaka Malaipeta, broniąc mistrzostwo WBC^[11].

20 grudnia 2008 w stolicy Gwinei Równikowej, Malabo wygrał szesnastoosobowy turniej, podczas którego pokonał wszystkich trzech rywali przed czasem – Denisa Waraksa, Yohana Lidona oraz w finale Lamsongkrama Chuwattana^[12]. Rok 2009 zaczął równie udanie co poprzedni, 18 stycznia zdobywając ponownie pas WPMF, tym razem w wadze super średniej^[2]. W czerwcu i listopadzie udanie bronił pasa WMC w starciach z Cosmo Alexandre^[13] i Khalidem Bourdifem.

13 lutego 2010 niespodziewanie przegrał z Południowoafrykańczykiem Vuyisile Colossem na punkty, który w poprzednich latach dwukrotnie przegrywał z Tajem^[4]. W sierpniu 2010 wziął udział w Igrzyskach Sportów Walki, zdobywając srebro w kat. 75 kg. W starciu o złoto uległ w rewanżu Artiomowi Lewinowi^[14]. 17 października 2010 przegrał w swoim trzecim starciu z Wayne Parrem niejednogłośnie na punkty – stawką tego pojedynku był pas mistrza świata WKA wagi średniej^[15]. W grudniu 2010 wygrał Puchar Króla Tajlandii w Bangkoku, pokonując w finale turnieju Cosmo Alexandre^[16].

W 2011 nie osiągał znaczących sukcesów. Wartym odnotowania było zwycięstwo m.in. nad reprezentującym Francję Marokańczykiem Karimem Ghajjim^[4], poza tym 28 października doszedł do finału turnieju Toyota Vigo Marathon w którym przegrał z Prakaysaengiem Sit Or^[4]. Miesiąc później uległ Ukraińcowi Arturowi Kyszenko^[4].

2012–2017

26 czerwca 2012 po raz drugi w karierze został mistrzem świata WMC w wadze średniej, pokonując Vladimíra Moravčíka ze Słowacji^[17]. Na przełomie 2012-2013 zanotował trzy wartościowe zwycięstwa nad wysoko notowanymi rywalami, Kemem Sitsongpeenongiem, Grégorym Choplinem oraz w rewanżu z Yohanem Lidonem, nokautując dwóch pierwszych^[4]. 26 lipca 2013 w Las Vegas pokonał Amerykanina Chike Lindsaya zdobywając kolejny pas do kolekcji, tym razem organizacji Lion Fight kat. średniej^[18]^[19] natomiast 22 grudnia wygrał turniej Thai Fight w finale wypunktowując Expedito Valina^[20] – rok później powtórzył sukces, wygrywając Thai Fight po raz drugi^[21].

W 2015 związał się z chińską organizacją Kunlun Fight, gdzie w debiucie 12 kwietnia pokonał Ormianina Marata Grigoriana^[4]. W listopadzie 2015 pokonał Rosjanina Dżabara Askierowa kwalifikując się do finałowej ósemki turnieju Kunlun Fight 2015 70kg World MAX Tournament, jednak ostatecznie w ćwierćfinale nie wystąpił z powodu kontuzji^[22].

14 maja 2017 wziął udział w kolejnym turnieju Kunlun World MAX, wygrywając swoją grupę eliminacyjną, jednakże w dalszym etapie zawodów nie wziął już udziału, gdyż na początku czerwca 2017 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej głównie z powodów zdrowotnych^[23]^[24].

2018–

Po niespełna ośmiu miesiącach postanowił wrócić do startów pokonując 3 lutego 2018 na gali Wu Lin Feng w Shenzhen Niemca Enriko Kehla na punkty^[25]. 18 maja 2018 wystąpił na gali ONE Championship w Singapurze pokonując jednogłośnie na punkty Kongijczyka Chrisa Ngimbiego^[26].

Yodsanklai Fairtex

Kariera sportowa

Początki

2007–2011

2012–2017

2018–

Osiągnięcia[2][23]

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on