Zasłonak brązowoliliowy

Zasłonak brązowoliliowy (Calonarius arcuatorum (Rob. Henry) Niskanen & Liimat.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)^[1].

Zasłonak brązowoliliowy

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	zasłonakowate
Rodzaj	Calonarius
Gatunek	zasłonak brązowoliliowy
Nazwa systematyczna
Calonarius arcuatorum (Rob. Henry) Niskanen & Liimat. Fungal Diversity: 10.1007/s13225-022-00499-9, [40] (2022)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Calonarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1939 r. Robert Henry, nadając mu nazwę Cortinarius arcuatorum. Obecną nazwę nadali mu Tuula Niskanen i Kare Liimatainen w 2022 r.^[1] Synonimy^[2]:

• Cortinarius arcuatorum Rob. Henry 1939
• Cortinarius fulvoincarnatus f. arcuatorum Rob. Henry 1958
• Phlegmacium arcuatorum (Rob. Henry) M.M. Moser 1953
• Phlegmacium arcuatorum (Rob. Henry) M.M. Moser 1960^[2].

Andrzej Nespiak w 1975 r, opisał ten gatunek pod nazwą zasłonak brązowolila. Władysław Wojewoda w 2003 r. uznał tę nazwę za nieprawidłową gramatycznie i zaproponował nazwę zasłonak brązowoliliowy^[3]. Jest już niespójna z aktualną nazwą naukową^[1].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 5–12 cm, początkowo półkulisty z podgiętym brzegiem, później wypukły, w końcu płaski. Skóra kapelusza pomarańczowo-brązowa lub różowo-brązowa, w młodości bywa fioletowa i ozdobiona białymi kawałkami welonu, w wieku dorosłym naga. W stanie wilgotnym śliska. Zasnówka biała^[4].

Blaszki

Dość gęste, w młodości jasnofioletowe, później szare z nutą fioletu, a na końcu rdzawobrązowe^[4].

Trzon

Wysokość 5–10 cm, grubość 1–2 cm, cylindryczny, z szeroką odgraniczoną bulwą o średnicy do 3,5 cm, białawą, fioletową^[4].

Miąższ

Białawy, lekko purpurowo marmurkowy. Aromat niewyraźny, czasem lekko miodowy, owocowy lub słodowy. Smak jest nieprzyjemny, gorzki^[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki o kształcie od migdałowatego do cytrynowatego i wymiarach 9–12 × 6–7 µm. Powierzchnia średnie do grubo brodawkowata^[4].

Występowanie i siedlisko

Znane jest występowanie tego gatunku tylko w Europie^[5]. W Polsce do 2003 r. znane było tylko jedno stanowisko: W 1975 r. podał go Andrzej Nespiak w Wielkopolskim Parku Narodowym. Rósł na ziemi w lesie liściastym pod grabami i bukami^[3].