Zygmunt Kukla (piłkarz)

Zygmunt Kukla (ur. 21 stycznia 1948 w Nysie^[1], zm. 18 maja 2016 w Mielcu^[2]) – polski piłkarz, bramkarz reprezentacji Polski na mundialu w Argentynie.

Ten artykuł dotyczy polskiego piłkarza. Zobacz też: Zygmunt Kukla – polski dyrygent.

Zygmunt Kukla

Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1948 Nysa
Data i miejsce śmierci	18 maja 2016 Mielec
Wzrost	185 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera juniorska
Lata Klub 1960–1966 Stal Mielec
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1966–1981 Stal Mielec 340 (0) 1981–1983 Apollon Smyrnis 65 (0) W sumie: 405 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1970  Polska U-21 4 (0) 1976–1980  Polska B 3 (0) 1976–1979  Polska 20 (0) W sumie: 27 (0)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera sportowa

Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową przy WSK Mielec^[1]. Z zawodu jest ślusarzem, blacharzem^[1]. Rozpoczął edukację w technikum, ale szkoły nie ukończył^[1]. Piłkarzem został w 1960, od 1964 był zawodnikiem juniorskiej jedenastki Stali Mielec, zdobył z nią tytuł wicemistrza Polski. Od roku 1966 grał w I drużynie Stali Mielec, z którą zdobył dwukrotnie mistrzostwo Polski w sezonach 1972/1973 oraz 1975/1976, ponadto grał w ćwierćfinałach Pucharu UEFA i Pucharze Europy Mistrzów Krajowych^[3]. W roku 1976, gdy selekcjonerem polskiej reprezentacji został Jacek Gmoch został powołany do reprezentacji narodowej^[1]. W sierpniu 1981 roku wyjechał do Grecji^[1]. Grał w Apollonie Ateny^[1][4]. Rozegrał tam 65 spotkań^{[potrzebny przypis]}. Do kraju miał wrócić w grudniu tego samego roku, ale z powodu wprowadzenia stanu wojennego^[1] pozostał w Grecji. W greckim klubie grał przez dwa sezony^[1].

Życie po zakończonej karierze sportowej

Po powrocie do Polski w 1983 – a miał wtedy 35 lat – nie powrócił do kariery sportowej^[1]. Odrzucił propozycję pracy na stanowisku selekcjonera Stali i zatrudnił się jako robotnik fabryczny w WSK Mielec^[1]. W 1986 uległ ciężkiemu wypadkowi przy pracy^[1][5]. Wózek jezdniowy zmiażdżył mu nogę i groziła mu amputacja. Niecałe dwa lata spędził w szpitalach, ale nogi nie odcięto^[1]. Po wypadku dostał rentę^[1][3]. Gdy skończył 50 lat okazało się, że ma raka gardła^[1]. Po operacji i serii naświetlań rak został usunięty i od tego czasu nie rozwijał się^[1].

Życie prywatne

Miał dwoje dzieci: Syna Krzysztofa w Krakowie i córkę Justynę w Stanach Zjednoczonych oraz czworo wnucząt: Ziemowita, Anastazję, Natalię i Szymona^[1]. Mieszkał w 3-pokojowym mieszkaniu w bloku na osiedlu w Mielcu^[1].

Mecze w reprezentacji Polski

l.p.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Grał	Uwagi
1.	16 października 1976	Porto	Portugalia	2-0	elim. MŚ 1978	90'
2.	31 października 1976	Warszawa	Cypr	5-0	elim. MŚ 1978	90'
3.	24 sierpnia 1977	Wiedeń	Austria	1-2	towarzyski	od 46'
4.	7 września 1977	Wołgograd	ZSRR	1-4	towarzyski	90'
5.	22 marca 1978	Luksemburg	Luksemburg	3-1	towarzyski	od 46'
6.	18 czerwca 1978	Mendoza	Peru	1-0	MŚ 1978	90'
7.	21 czerwca 1978	Mendoza	Brazylia	1-3	MŚ 1978	90'
8.	30 sierpnia 1978	Helsinki	Finlandia	1-0	towarzyski	90'
9.	6 września 1978	Reykjavík	Islandia	2-0	elim. Euro 1980	90'
10.	11 października 1978	Bukareszt	Rumunia	0-1	towarzyski	90'
11.	15 listopada 1978	Wrocław	Szwajcaria	2-0	elim. Euro 1980	90'
12.	21 marca 1979	Algier	Algieria	1-0	towarzyski	90'
13.	4 kwietnia 1979	Chorzów	Węgry	1-1	towarzyski	90'
14.	18 kwietnia 1979	Lipsk	NRD	1-2	elim. Euro 1980	90'
15.	2 maja 1979	Chorzów	Holandia	2-0	elim. Euro 1980	90'
16.	29 sierpnia 1979	Warszawa	Rumunia	3-0	towarzyski	90'
17.	12 września 1979	Lozanna	Szwajcaria	2-0	elim. Euro 1980	90'
18.	26 września 1979	Chorzów	NRD	1-1	elim. Euro 1980	90'
19.	10 października 1979	Kraków	Islandia	2-0	elim. Euro 1980	90'
20.	17 października 1979	Amsterdam	Holandia	1-1	elim. Euro 1980	90'