abandonment

abandonment (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /əˈbæn.dn̩.mn̩t/, SAMPA: /@"b{n.dn_=.mn_=t/

amer. (GA) IPA: /əˈbæn.dn̩.mn̩t/, SAMPA: /@"b{n.dn_=.mn_=t/

wymowa amerykańska^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) rezygnacja, opuszczenie, odstąpienie

(1.2) opuszczony budynek

(1.3) praw. mors. abandon

(1.4) praw. (common law) zrzeczenie się prawa, tytułu, przywileju itp.

(1.5) praw. (common law) dobrowolne odejście od osoby, z którą jest się powiązanym (np. węzłem małżeńskim, rodowodem)

(1.6) przerwa w świadczeniu usług przez firmę pociągową

(1.7) rzad. beztroska wolność lub życie, porzucenie

odmiana:

(1.1-7) lp abandonment; lm abandonments

przykłady:

(1.5) Well, since he left her, she's suing him for divorce on grounds of abandonment. → Cóż, od czasu, gdy on od niej odszedł, ona pozywa go o rozwód, wynikający z porzucenia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. abandon

rzecz. abandon, abandonee

przym. abandoned, abandonable

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. abandonnement < franc. abandonner → porzucić, zrezygnować

uwagi:

źródła: