alone

alone (język angielski)

wymowa:

IPA: /əˈləʊn/

wymowa amerykańska^ⓘ

^{ⓘ ⓘ}

wymowa brytyjska^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik predykatywny

(1.1) sam (bez nikogo)

(1.2) jedyny

(1.3) samotny

przysłówek

(2.1) w pojedynkę

(2.2) wyłącznie, tylko

odmiana:

(1) st. wyższy more alone; st. najwyższy most alone

przykłady:

(1.1) He will be alone at home. → Będzie sam w domu.

(1.1) She needs to be left alone. → Trzeba ją zostawić w spokoju.

(1.2) He, alone among those present, believed her. → On jedyny wśród obecnych uwierzył jej.

(1.3) I feel so alone. → Czuję się taki samotny.

(2.2) She alone can help us. → Tylko ona może nam pomóc.

składnia:

kolokacje:

(1.1) all alone → zupełnie sam • to leave sb alone → zostawić kogoś samego / w spokoju • to get sb alone → spotkać się z kimś na osobności

(1.3) to stand alone → (o budynku) stać samotnie; (o osobie) → być osamotnionym

(2.1) to live alone → żyć samemu / samotnie

(2.2) for this reason alone → tylko z tego powodu

synonimy:

(1.2) unique

(1.3) lonely

(2.2) exclusively

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. lone

przysł. alonely

rzecz. aloneness

związki frazeologiczne:

better be alone than in bad company → lepiej być samemu niż w złym towarzystwie

man does not live by bread alone → nie samym chlebem człowiek żyje

leave well alone → dać sobie spokój

etymologia:

ang. all + one

uwagi:

źródła: