ansikt

ansikt (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. twarz

odmiana:

(1.1) et ansikt, ansiktet, ansikter, ansiktene lub et ansikt, ansiktet, ansikt, ansikta

przykłady:

(1.1) Søstera hans har et veldig pent ansikt. → Jego siostra ma bardzo ładną twarz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fjes

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: