apostrofa

apostrofa (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. figura retoryczna polegająca na bezpośrednim, a czasem nagłym, zwróceniu się do słuchaczy lub nawet do nieobecnych osób

(1.2) zwrócenie się do kogoś ustnie lub pisemnie

(1.3) daw. apostrof

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. apostrof mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. apostrophe < gr. ἀποστροφή (apostrophḗ) < gr. ἀποστρέφω (apostréphō) → odwracam się

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) apostrophe
• bułgarski: (1.1) апострофа ż
• czeski: (1.1) apostrofa
• duński: (1.1) apostrofe w
• francuski: (1.1) apostrophe ż
• hiszpański: (1.1) apóstrofe m
• interlingua: (1.1) apostrophe
• kataloński: (1.1) apòstrofe m
• macedoński: (1.1) апострофа ż
• niderlandzki: (1.1) apostrof ż
• nowogrecki: (1.1) αποστροφή ż
• portugalski: (1.1) apóstrofe ż
• rumuński: (1.1) apostrof n
• szwedzki: (1.1) apostrof

źródła: