brun

Podobna pisownia: Brun • brunn • bruun • brún • brúnn

brun (język duński)

brun

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) brązowy (kolor)

(1.2) opalony

(1.3) ciemnoskóry

(1.4) przen. brunatny (nazistowski)

rzeczownik

(2.1) brąz (kolor)

odmiana:

(1) brun, brunt, brune; st. wyższy brunere; st. najwyższy brunest

przykłady:

(1.1) Hendes øjne er brune. → Jej oczy są brązowe.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) solbrændt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. brune

przym. brunlig, brunagtig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: kolory w język duńskim

źródła:

brun (esperanto (morfem))

brun

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) brunatny, brązowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

przym. bruna, sunbruna, kaŝtanbruna, brunhara, brunhaŭta, sunbruniĝinta

rzecz. bruno, brunulo, brunulino, sunbruno

czas. brunigi, bruniĝi, sunbrunigi, sunbruniĝi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 5.

źródła: