bucklig

bucklig (język niemiecki)

wymowa:

^ⓘ

IPA: [ˈbʊklɪç] IPA: [ˈbʊklɪk] IPA: [ˈbʊklɪɡɐ] IPA: [ˈbʊklɪçstn̩] IPA: [ˈbʊklɪkstn̩]

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) garbaty

(1.2) pot. nierówny

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der bucklige ein buckliger buckliger	die bucklige eine bucklige bucklige	das bucklige ein buckliges buckliges	die buckligen buckligen bucklige
Gen.	słaba mieszana mocna	des buckligen eines buckligen buckligen	der buckligen einer buckligen buckliger	des buckligen eines buckligen buckligen	der buckligen buckligen buckliger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem buckligen einem buckligen buckligem	der buckligen einer buckligen buckliger	dem buckligen einem buckligen buckligem	den buckligen buckligen buckligen
Akk.	słaba mieszana mocna	den buckligen einen buckligen buckligen	die bucklige eine bucklige bucklige	das bucklige ein buckliges buckliges	die buckligen buckligen bucklige
stopień wyższy (Komparativ) buckliger- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der buckligere ein buckligerer buckligerer die buckligere eine buckligere buckligere das buckligere ein buckligeres buckligeres die buckligeren buckligeren buckligere Gen. słaba mieszana mocna des buckligeren eines buckligeren buckligeren der buckligeren einer buckligeren buckligerer des buckligeren eines buckligeren buckligeren der buckligeren buckligeren buckligerer Dat. słaba mieszana mocna dem buckligeren einem buckligeren buckligerem der buckligeren einer buckligeren buckligerer dem buckligeren einem buckligeren buckligerem den buckligeren buckligeren buckligeren Akk. słaba mieszana mocna den buckligeren einen buckligeren buckligeren die buckligere eine buckligere buckligere das buckligere ein buckligeres buckligeres die buckligeren buckligeren buckligere
stopień najwyższy (Superlativ) buckligst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der buckligste ein buckligster buckligster die buckligste eine buckligste buckligste das buckligste ein buckligstes buckligstes die buckligsten buckligsten buckligste Gen. słaba mieszana mocna des buckligsten eines buckligsten buckligsten der buckligsten einer buckligsten buckligster des buckligsten eines buckligsten buckligsten der buckligsten buckligsten buckligster Dat. słaba mieszana mocna dem buckligsten einem buckligsten buckligstem der buckligsten einer buckligsten buckligster dem buckligsten einem buckligsten buckligstem den buckligsten buckligsten buckligsten Akk. słaba mieszana mocna den buckligsten einen buckligsten buckligsten die buckligste eine buckligste buckligste das buckligste ein buckligstes buckligstes die buckligsten buckligsten buckligste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) buckelig

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Buckel m, Buckliger m, Bucklige ż

czas. buckeln

przym. buckelig, gebuckelt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: