bunn

Podobna pisownia: bun • bùn • bûn • bün • bűn

bunn (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dno

odmiana:

(1.1) en bunn, bunnen, bunner, bunnene

przykłady:

(1.1) Dykkerne fant en skatt på bunnen av havet. → Płetwonurkowie znaleźli skarb na dnie oceanu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) botn

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: