ocean

Podobna pisownia: occean • oceaan • Ocean • oceán • océan • oċean • òcean • óceán

ocean (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔˈt͡sɛãn], AS: [oceãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. hydrol. rozległy obszar słonej wody, pokrywający większą część powierzchni Ziemi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ocean	oceany
dopełniacz	oceanu	oceanów
celownik	oceanowi	oceanom
biernik	ocean	oceany
narzędnik	oceanem	oceanami
miejscownik	oceanie	oceanach
wołacz	oceanie	oceany

przykłady:

(1.1) Hotel oferuje pokoje z widokiem na ocean.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ląd, kontynent

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Ocean Spokojny / Ocean Wielki, Ocean Atlantycki, Ocean Indyjski, Ocean Arktyczny, Ocean Południowy

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ocean m, Oceania ż, Okeanos m, oceanarium n

zdrobn. oceanik m

przym. oceaniczny, przyoceaniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. oceanus < łac. Oceanus < gr. Ὠκεανός (Okeanos)

uwagi:

zobacz też: Ocean Spokojny • Ocean Atlantycki • Ocean Indyjski • Ocean Arktyczny • Ocean Południowy

tłumaczenia:

• aceh: (1.1) samudra
• afrykanerski: (1.1) oseaan
• angielski: (1.1) ocean
• arabski: (1.1) محيط
• baskijski: (1.1) ozeano
• białoruski: (1.1) акіян m
• birmański: (1.1) သမုဒ္ဒရာ
• bośniacki: (1.1) okean
• bułgarski: (1.1) океан m
• chiński standardowy: (1.1) 洋 (yáng), 大洋 (dàyáng), 海洋 (hǎiyáng), 大海 (dàhǎi)
• chorwacki: (1.1) ocean m
• dolnołużycki: (1.1) ocean
• duński: (1.1) ocean n, verdenshav n
• esperanto: (1.1) oceano
• fidżyjski: (1.1) wasawasa
• fiński: (1.1) valtameri
• francuski: (1.1) océan m
• grenlandzki: (1.1) imarpik
• hebrajski: (1.1) אוקינוס m (okjanos)
• hiszpański: (1.1) océano m
• ido: (1.1) oceano
• interlingua: (1.1) oceano
• inuktitut: (1.1) ᐃᒫᓗᒃ (imaaluk)
• islandzki: (1.1) haf n
• japoński: (1.1) 大洋 (たいよう, taiyō), 海洋 (かいよう, kaiyō)
• jidysz: (1.1) אָקעאַן m (okean)
• kaszubski: (1.1) òcean m
• kataloński: (1.1) oceà m
• koreański: (1.1) 대양 (taeyang)
• kornijski: (1.1) keynvor m
• litewski: (1.1) okeanas m, vandenynas m
• łaciński: (1.1) oceanus m
• maltański: (1.1) oċean m
• niderlandzki: (1.1) oceaan
• niemiecki: (1.1) Ozean m
• norweski (bokmål): (1.1) osean n
• norweski (nynorsk): (1.1) osean n
• nowogrecki: (1.1) ωκεανός m
• ormiański: (1.1) օվկիանոս
• osetyjski: (1.1) океан
• portugalski: (1.1) oceano m
• rosyjski: (1.1) океа́н m
• rumuński: (1.1) ocean n
• sanskryt: (1.1) वरुण, समुद्र, धेन
• slovio: (1.1) okean (океан)
• słoweński: (1.1) ocean m
• staroangielski: (1.1) garsecg m, holm m
• szwedzki: (1.1) ocean w, världshav n
• średnioangielski: (1.1) occean
• tahitański: (1.1) moana
• turecki: (1.1) okyanus
• ukraiński: (1.1) океан m
• uzbecki: (1.1) okean
• węgierski: (1.1) óceán
• włoski: (1.1) oceano m

źródła:

ocean (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈəʊ.ʃən/, X-SAMPA: /"@U.S@n/

amer. IPA: /ˈoʊ.ʃən/, X-SAMPA: /"oU.S@n/

wymowa amerykańska^ⓘ

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) geogr. ocean

odmiana:

(1.1) lp ocean; lm oceans

przykłady:

(1.1) Mean sea level is a measure of the average height of the ocean's surface. → Średni poziom morza jest miarą średniej wysokości powierzchni oceanu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oceanography, Oceania, oceanographer

przym. oceanic, transoceanic, oceanward

przysł. oceanward

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. Ωκεανός

uwagi:

źródła: