carbonaro

carbonaro (język włoski)

wymowa:

IPA: /kar.bo.ˈna.ro/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. polit. karbonariusz, węglarz

(1.2) daw. reg. węglarz

przymiotnik

(2.1) hist. polit. karbonarski

odmiana:

(1.1-2) lp carbonaro; lm carbonari

(2.1) lp carbonaro m, carbonara ż; lm carbonari m, carbonare ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) carbonaio

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. carbonado m, carbonaia ż, carbonaio m, carbonamento m, carbonarismo m, carbonata ż, carbonatazione ż, carbonatite ż, carbonato m, carbonatura ż, carboncello m, carbonchio m, carbonchioso m, carboncino m, carbone m, carbonella ż, carbonera ż, carboneria ż, carbonicazione ż, carbonico m, carboniera ż, carboniere m, carbonilazione ż, carbonile m, carbonino m, carbonio m, carbonite ż, carbonizzazione ż, carburante m, carburatore m, carburazione ż, carburo m, incarbonimento m

czas. carbonare, carbonchiare, carbonizzare, carbonizzarsi, carburare, incarbonire, incarbonirsi

przym. carbonaia, carbonatico, carbonchioso, carboniccio, carbonico, carboniero, carbonilico, carbonioso

tem. słow. carbo-

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. carbonarius

uwagi:

źródła: