carbonata

carbonata (język włoski)

wymowa:

IPA: /kar.bo.ˈna.ta/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stos węgla

(1.2) kulin. karbonada

odmiana:

(1.1-2) lp carbonata; lm carbonate

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. carbonado m, carbonaia ż, carbonaio m, carbonamento m, carbonarismo m, carbonaro m, carbonatazione ż, carbonatite ż, carbonato m, carbonatura ż, carboncello m, carbonchio m, carbonchioso m, carboncino m, carbone m, carbonella ż, carbonera ż, carboneria ż, carbonicazione ż, carbonico m, carboniera ż, carboniere m, carbonilazione ż, carbonile m, carbonino m, carbonio m, carbonite ż, carbonizzazione ż, carburante m, carburatore m, carburazione ż, carburo m, incarbonimento m

czas. carbonare, carbonchiare, carbonizzare, carbonizzarsi, carburare, incarbonire, incarbonirsi

przym. carbonaia, carbonaro, carbonatico, carbonchioso, carboniccio, carbonico, carboniero, carbonilico, carbonioso

tem. słow. carbo-

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. carbone + -ata

uwagi:

źródła: