eigenartig

eigenartig (język niemiecki)

wymowa:

wymowa austriacka^ⓘ

IPA: [ˈaɪ̯ɡn̩ʔaːɐ̯tɪç]

^{ⓘ ⓘ ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szczególny, specjalny, osobliwy, dziwny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der eigenartige ein eigenartiger eigenartiger	die eigenartige eine eigenartige eigenartige	das eigenartige ein eigenartiges eigenartiges	die eigenartigen eigenartigen eigenartige
Gen.	słaba mieszana mocna	des eigenartigen eines eigenartigen eigenartigen	der eigenartigen einer eigenartigen eigenartiger	des eigenartigen eines eigenartigen eigenartigen	der eigenartigen eigenartigen eigenartiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem eigenartigen einem eigenartigen eigenartigem	der eigenartigen einer eigenartigen eigenartiger	dem eigenartigen einem eigenartigen eigenartigem	den eigenartigen eigenartigen eigenartigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den eigenartigen einen eigenartigen eigenartigen	die eigenartige eine eigenartige eigenartige	das eigenartige ein eigenartiges eigenartiges	die eigenartigen eigenartigen eigenartige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Eigenartigkeit ż, Eigenart ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: