endogen

endogen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˌɛndoˈɡeːn]

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biol. geol. med. psych. endogenny

(1.2) geol. mat. endogeniczny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der endogene ein endogener endogener	die endogene eine endogene endogene	das endogene ein endogenes endogenes	die endogenen endogenen endogene
Gen.	słaba mieszana mocna	des endogenen eines endogenen endogenen	der endogenen einer endogenen endogener	des endogenen eines endogenen endogenen	der endogenen endogenen endogener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem endogenen einem endogenen endogenem	der endogenen einer endogenen endogener	dem endogenen einem endogenen endogenem	den endogenen endogenen endogenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den endogenen einen endogenen endogenen	die endogene eine endogene endogene	das endogene ein endogenes endogenes	die endogenen endogenen endogene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) exogen

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Endogenität ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. endo- + -gen < gr. ἐνδ + γένος (endo, génos)

uwagi:

źródła: