extravagant

extravagant (język angielski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ekstrawagancki

(1.2) rozrzutny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. extravagantly

rzecz. extravagancy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

extravagant (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈɛkstʁavaɡant]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ekstrawagancki

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der extravagante ein extravaganter extravaganter	die extravagante eine extravagante extravagante	das extravagante ein extravagantes extravagantes	die extravaganten extravaganten extravagante
Gen.	słaba mieszana mocna	des extravaganten eines extravaganten extravaganten	der extravaganten einer extravaganten extravaganter	des extravaganten eines extravaganten extravaganten	der extravaganten extravaganten extravaganter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem extravaganten einem extravaganten extravagantem	der extravaganten einer extravaganten extravaganter	dem extravaganten einem extravaganten extravagantem	den extravaganten extravaganten extravaganten
Akk.	słaba mieszana mocna	den extravaganten einen extravaganten extravaganten	die extravagante eine extravagante extravagante	das extravagante ein extravagantes extravagantes	die extravaganten extravaganten extravagante
stopień wyższy (Komparativ) extravaganter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der extravagantere ein extravaganterer extravaganterer die extravagantere eine extravagantere extravagantere das extravagantere ein extravaganteres extravaganteres die extravaganteren extravaganteren extravagantere Gen. słaba mieszana mocna des extravaganteren eines extravaganteren extravaganteren der extravaganteren einer extravaganteren extravaganterer des extravaganteren eines extravaganteren extravaganteren der extravaganteren extravaganteren extravaganterer Dat. słaba mieszana mocna dem extravaganteren einem extravaganteren extravaganterem der extravaganteren einer extravaganteren extravaganterer dem extravaganteren einem extravaganteren extravaganterem den extravaganteren extravaganteren extravaganteren Akk. słaba mieszana mocna den extravaganteren einen extravaganteren extravaganteren die extravagantere eine extravagantere extravagantere das extravagantere ein extravaganteres extravaganteres die extravaganteren extravaganteren extravagantere
stopień najwyższy (Superlativ) extravagantest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der extravaganteste ein extravagantester extravagantester die extravaganteste eine extravaganteste extravaganteste das extravaganteste ein extravagantestes extravagantestes die extravagantesten extravagantesten extravaganteste Gen. słaba mieszana mocna des extravagantesten eines extravagantesten extravagantesten der extravagantesten einer extravagantesten extravagantester des extravagantesten eines extravagantesten extravagantesten der extravagantesten extravagantesten extravagantester Dat. słaba mieszana mocna dem extravagantesten einem extravagantesten extravagantestem der extravagantesten einer extravagantesten extravagantester dem extravagantesten einem extravagantesten extravagantestem den extravagantesten extravagantesten extravagantesten Akk. słaba mieszana mocna den extravagantesten einen extravagantesten extravagantesten die extravaganteste eine extravaganteste extravaganteste das extravaganteste ein extravagantestes extravagantestes die extravagantesten extravagantesten extravaganteste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Extravagieren n, Extravaganz ż

czas. extravagieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: