krig

Podobna pisownia: Krig • kriǵ

krig (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈkriˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wojna

(1.2) karc. wojna

odmiana:

(1.1) en krig, krigen, krige, krigene

przykłady:

(1.1) Sveriges krig mod Polen blev beskrevet i romanen »Oversvømmelsen«. → Wojna Szwecji z Polską została opisana w powieści „Potop”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) verdenskrig

synonimy:

antonimy:

(1.1) fred

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kriger

przym. krigerisk

związki frazeologiczne:

borgerkrig → wojna domowa • kold krig → zimna wojna • gå på krigsstien → wkroczyć na wojenną ścieżkę, være på krigsstien → być na wojennej ścieżce

etymologia:

śdn. krich

uwagi:

źródła:

krig (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojna

odmiana:

(1.1) en krig, krigen, kriger, krigene

przykłady:

(1.1) Før krigen brøt ut, var arbeidsledigheten i landet usedvanlig stor. → Zanim wybuchła wojna, bezrobocie w kraju było wyjątkowo wysokie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) verdenskrig

synonimy:

antonimy:

(1.1) fred

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kriger

przym. krigersk

związki frazeologiczne:

borgerkrig

etymologia:

uwagi:

źródła:

krig (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: