mutant

mutant (język polski)

wymowa:

^ⓘ, IPA: [ˈmutãnt], AS: [mutãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) biol. organizm ze zmutowanym kodem genetycznym

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. mutować ndk., zmutować dk.

rzecz. mutacja ż, mutageneza ż, mutagen

przym. mutacyjny, mutagenny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mutant
• bułgarski: (1.1) мутант m
• duński: (1.1) mutant w
• hiszpański: (1.1) mutante m
• norweski (bokmål): (1.1) mutant m
• norweski (nynorsk): (1.1) mutant m
• nowogrecki: (1.1) μετάλλαγμα n
• szwedzki: (1.1) mutant w

źródła:

mutant (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈmjuːtənt/

amer. IPA: /ˈmjuʔn̩t/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mutant

przymiotnik

(2.1) zmutowany

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. mutate

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: