mutagen

mutagen (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czynnik zdolny do wywołania mutacji w żywym organizmie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mutant mzw/mos, mutageneza ż

przym. mutagenny

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. mutagene

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mutagen / mutagene
• czeski: (1.1) mutagen m
• kataloński: (1.1) mutagen m
• włoski: (1.1) mutageno m

źródła:

mutagen (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) biol. mutagen

odmiana:

(1.1) lp mutagen; lm mutagens

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. mutagene

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mutagen (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) biol. mutagen

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mutagen	mutageny
dopełniacz	mutagenu	mutagenů
celownik	mutagenu	mutagenům
biernik	mutagen	mutageny
wołacz	mutagene	mutageny
miejscownik	mutagenu	mutagenech
narzędnik	mutagenem	mutageny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mutace

przym. mutagenní

czas. mutovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: