ortsfremd

ortsfremd (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈɔʁt͡sˌfʁɛmt]

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nietutejszy, obcy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der ortsfremde ein ortsfremder ortsfremder	die ortsfremde eine ortsfremde ortsfremde	das ortsfremde ein ortsfremdes ortsfremdes	die ortsfremden ortsfremden ortsfremde
Gen.	słaba mieszana mocna	des ortsfremden eines ortsfremden ortsfremden	der ortsfremden einer ortsfremden ortsfremder	des ortsfremden eines ortsfremden ortsfremden	der ortsfremden ortsfremden ortsfremder
Dat.	słaba mieszana mocna	dem ortsfremden einem ortsfremden ortsfremdem	der ortsfremden einer ortsfremden ortsfremder	dem ortsfremden einem ortsfremden ortsfremdem	den ortsfremden ortsfremden ortsfremden
Akk.	słaba mieszana mocna	den ortsfremden einen ortsfremden ortsfremden	die ortsfremde eine ortsfremde ortsfremde	das ortsfremde ein ortsfremdes ortsfremdes	die ortsfremden ortsfremden ortsfremde
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: