sist

sist (język kurmandżi)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) słaby

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sist (język łotewski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) bić, tłuc, uderzać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sist (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ostatni

odmiana:

(1.1) sist, sist, siste

przykłady:

(1.1) Vi rakk ikke den siste bussen til byen. → Nie zdążyliśmy na ostatni autobus do miasta.

składnia:

kolokacje:

(1.1) i det siste → ostatnio • til sist → w końcu

synonimy:

antonimy:

(1.1) første

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sist (język połabski)

wymowa:

znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) sześć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: