Staunen
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
germană
(Deutsch)
Etimologie
Din verbul staunen.
Pronunție
- AFI: /ˈʃtaunən/
Substantiv
| Declinarea substantivului das Staunen | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | das Staunen | invariabil |
| Acuzativ | das Staunen | invariabil |
| Dativ | dem Staunen | invariabil |
| Genitiv | des Staunens | invariabil |
Cuvinte derivate
- bestaunen
- erstaunen
- staunen
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads