cangur
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
română
Etimologie
Din franceză kangourou < engleză kangaroo. Provine din limba indigenă australiană Guugu Yimidhirr gangurru.
Pronunție
- AFI: /ˈkan.gur/
Substantiv
| Declinarea substantivului cangur | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ-Acuzativ | cangur | canguri |
| Articulat | cangurul | cangurii |
| Genitiv-Dativ | cangurului | cangurilor |
| Vocativ | - | - |
Vezi și
Traduceri
mamifer
|
|
Referințe
Remove ads
catalană
(català)
Variante
- cangurú
Etimologie
Din engleză kangaroo < limba indigenă australiană Guugu Yimidhirr gangurru.
Pronunție
Substantiv
cangur m., cangurs pl.
- (zool.) cangur
Vezi și
Substantiv
cangur m.f., cangurs pl.
- îngrijitor sau îngrijitoare la copii, bonă, dădacă
Referințe
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads