chevalier

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

engleză

(English)

Etimologie

Din engleza medie, care provine din franceza veche chevalier < latină caballus.

Pronunție

  • AFI: /ˌʃɛvə'lɪər/
  • AFI: /ʃə'vælyeɪ/


Substantiv

chevalier, pl. chevaliers

  1. (titlu de nobil) cavaler
  2. (titlu onorific) cavaler

Sinonime





franceză

(français)

Etimologie

Din franceza veche chevalier, care provine din latină târzie caballarius < caballus.

Pronunție

  • AFI: /ʃə.va.lje/


Substantiv

chevalier m., chevaliers pl.

  1. (titlu de nobil) cavaler
  2. (titlu onorific) cavaler

Cuvinte compuse

  • chevalier d'honneur
  • chevalier du guet
  • chevalier d'industrie
  • chevalier blanc

Cuvinte apropiate

Expresii

  • armer chevalier
  • chevalier errant


Substantiv

chevalier m., chevaliers pl.

  1. (ornit.) fugaci

Cuvinte compuse

  • chevalier aboyeur
  • chevalier arlequin
  • chevalier combattant
  • chevalier culblanc
  • chevalier gambette
  • chevalier guignette
  • chevalier stagnatile
  • chevalier sylvain
  • grand chevalier à pattes jaunes
  • petit chevalier à pattes jaunes
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads