colombe

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

franceză

(français)

Etimologie

Din latină colomba.

Pronunție

  • AFI: /kɔ.lɔ̃b/


Substantiv

colombe f., colombes pl.

  1. (poetic) porumbel
    La colombe était l’oiseau de Vénus.
  2. turturea
  3. un părtinitor al pacei

Cuvinte compuse

  • colombe poignardée





italiană

(italiano)

Etimologie

Derivat regresiv din colomba.

Pronunție

  • AFI: /ko'lombe/


Substantiv

colombe

  1. forma de plural pentru colomba.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads