genius
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
engleză
(English)
Etimologie
Pronunție
- AFI: /ˈdʒinyəs/
Substantiv
genius, pl. genii sau geniuses
- geniu
- The genius of Beethoven.
- genialitate
- A work of genius.
Sinonime
- 2: intelligence
Antonime
- 1: idiot
Cuvinte apropiate
- engine
- engineer
- genie
- ingenious
- ingeniosity
Referințe
latină
(Latina)
Etimologie
Din latină gens + suf. -ius.
Pronunție
Pronunție lipsă. (Modifică pagina)
Substantiv
| Declinarea substantivului genius | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ | genius | ' |
| Genitiv | ' | ' |
| Dativ | ' | ' |
| Acuzativ | ' | ' |
| Ablativ | ' | ' |
| Vocativ | ' | ' |
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads