intelligence
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
engleză
(English)
Etimologie
Din engleza medie, prin franceza veche intelligence < latină intelligentia.
Pronunție
- AFI: /ɪn'tɛl.ɪˌd͡ʒəns/
Substantiv
intelligence, (nenumărabil și numărabil; pl. intelligences)
- (nenumărabil) inteligență, deșteptăciune, intelect, judecată
- Albert Einstein was a person of superior intelligence.
- (numărabil) minte luminată
- (nenumărabil) informații confidențiale
- We had to gather intelligence from all our offices before we could make a decision.
- (numărabil, mil.) serviciu secret de informații
- CIA is an initialism for the Central Intelligence Agensy.
Sinonime
- 1: brightness, intellect, smartness, wit
Antonime
- 1: stupidity
Cuvinte derivate
- intelligential
Cuvinte compuse
- artificial intelligence
- machine intelligence
Cuvinte apropiate
- intellect
- intellection
- intellectual
- intellectualism
- intellectualise
- intelligent
- intelligible
Referințe
Remove ads
franceză
(français)
Etimologie
Din latină intelligentia.
Pronunție
Substantiv
intelligence f., intelligences pl.
- inteligență, deșteptăciune, intelect, judecată
- L'intelligence humaine, l'intelligence animale, l'intelligence du chien, des chimpanzés etc.
- minte luminată, intelectual
- înțelegere, percepere, pricepere, sesizare, comprehensiune
- (la pl.) informații confidențiale
Sinonime
- 3: compréhension
Antonime
- 1: stupidité
Cuvinte compuse
- intelligence artificielle
Cuvinte apropiate
- intellect
- intellectuel
- intelligemment
- intelligent
- intelligentsia
- inintelligence
Referințe
Remove ads
italiană
(italiano)
Etimologie
Din engleză intelligence.
Pronunție
- AFI: /intelli'dʒɛns/
Substantiv
intelligence f., invariabil
- (mil.) serviciu secret de informații
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads