pique
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
engleză
(English)
Etimologie
Din franceză pique.
Pronunție
Substantiv
pique, pl. piques
Sinonime
- 1: animosity
- 2: irritation
Verb
| Conjugarea verbului to pique | |
| Infinitiv | to pique |
| Prezent simplu pers. 3 sg. |
piques |
| Trecut simplu | piqued |
| Participiu trecut | piqued |
| Participiu prezent | piquing |
- a supăra, a irita (pe cineva), a enerva, a ofensa
- a se lăuda cu ceva, a se mândri cu ceva
- a avea pică pe cineva, a purta cuiva dușmănie
Sinonime
- 1: fret, nettle, irritate, offend
Etimologie
Din spaniolă pique.
Substantiv
pique, pl. piques
- purice de nisip
Sinonime
- chigger, jigger
Referințe
Remove ads
franceză
(français)
Etimologie
Din neerlandeza medie pike.
Pronunție
- AFI: /pik/
Substantiv
pique f., piques pl.
- lance
- Armé d'une pique.
Expresii
- à cent piques
- demi-pique
- en être à cent piques, en être à mille piques
Substantiv
pique m., piques pl.
- (jocuri de cărți) pică
- Jouer du pique.
Expresii
- deux de pique
- fagoté comme l'as de pique
Referințe
portugheză
Etimologie
Din verbul picar.
Pronunție
- AFI: /'pi.ke/ (Brazilia)
Substantiv
pique m., piques pl.
Sinonime
- 1: lança, hasta
- 2: pique-esconde
Cuvinte apropiate
- picar
Locuțiuni
- a pique
- ir a pique
spaniolă
(español)
Etimologie
Din franceză pique.
Pronunție
- AFI: /'pi.ke/
Substantiv
pique m., piques pl.
Sinonime
- 1: (reg.) pica
Cuvinte apropiate
- picar
Locuțiuni
- a pique
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads