Curitiba

Curitiba je grad i općina od 1,963,730^[1] i 8 po veličini aglomeracija u zemlji od 3,382,210 stanovnika.^[2], koja se nalazi na jugu Brazila u Saveznoj državi Paraná u kojoj je administrativni centar.

Curitiba
Panorama grada na Atlantiku Panorama grada na Atlantiku
Koordinate: 25°25′S 49°16′W
Država	Brazil
Savezna država	Paraná
Osnovan	1693.[1]
Vlast
- Prefeito	Rafael Greca de Macedo
Površina
- Urbano područje	435,3 km²[1]
- Područje utjecaja	7,873 km²[2]
Visina	934[3]
Stanovništvo (2021./2022.)
- Urbano područje	1,963,730[1]
- Urbana gustoća	4,512 stan/km²[2]
- Područje utjecaja	3,424,978[2]
- Gustoća područja utjecaja	429,6 stan/km²[2]
Vremenska zona	VST (UTC-4:30)
Poštanski broj	80000–82999[1]
Pozivni broj	41[1]
Karta
Curitiba Pozicija Curitibe u Brazilu

Geografija

Curitiba se prostire na nadmorskoj visini od 934 metara^[3], po Brazilskoj visoravni, nedaleko od njenog ruba prema Atlantiku i izvora rijeke Iguaçu.^[4]

Historija

Centar grada (pješačka zona)

Centar grada (Poslovna zona)

Curitiba je službeno osnovana u martu 1693.^[3] U 17. vijeku glavna ekonomska aktivnost bilo je rudarstvo, uz poljoprivredu za vlastite potrebe.^[3] Sljedeći ciklus koji je trajao od 18. do 19. vijeka, bila je aktivnost vezana uz stočarstvo. Curitiba je bila usputna stanica goniča (tropeira) koji su gonili velika stada do Minas Gerais. Često su se znali poduže zadržati na rančevima u okolici, pa čak i prezimiti.^[3] Tad se razvila sadnja biljke mate, šumarstvo i drvna industrija

Grad je toliko narastao da je 1854. postao administrativni centar tadašnje Provincije Paraná, a od 1894. je sjedište biskupije.^[4]

Kad je krajem 19. vijeka izgrađena željeznička pruga do luke Paranaguá na Atlantiku uslijedio je val evropskih imigranata.^[3] Drugi masovni val doseljavanja uslijedio je početkom 20. vijeka, dolaskom Sirijaca i Japanaca, kao i masovnim priljevom migranata iz ruralnih područja. Od 1940. Curitiba ima eksplozivni ekonomski i demografski rast.^[4]

Muzej Oscar Niemeyer

Kako je izgrađen u kraju bez nekih prirodnih ljepota, početkom 1970-ih se počeo uljepšavati podizanjem akumulacionih jezera, velikih parkova i drugih rekreacijskih sadržaja. Tad su uvedeni programi recikliranja, propisi o urbanističkom zoniranju i bolji javni transport.^[4]

Curitiba je i velik garnizon sa bazom ratne avijacije.^[4]

Znamenitosti

Najveća znamenitost grada je Centro Civico, monumentalna grupa zgrada, u kom se nalazi Muzej Oscar Niemeyer i Palacio Iguaçu, sjedište vlade Države Paraná. Ostala zanimljiva mjesta su Muzej Paranaense i park Bacacheri sa egipatskim muzejom.^[4]

Sport

Najpoznatiji sportski klub je nogometni klub Coritiba Foot Ball Club.

Obrazovanje

U gradu djeluju dva univerziteta, od 1912. Federalni univerzitet Paraná i od 1959. Papinski katolički univerzitet.^[4]

Privreda i transport

Curitiba je snažan industrijski centar, njegove tvornice proizvode; papir, namještaj, tekstil, cement, cigarete, maté, pivo, bezalkoholna pića, drvnu građu i suhomesnate proizvode.^[4] Volvo proizvodi kamione i autobuse od 1980, a francuski Renault automobile u velikom pogonu Ayrton Senna od 1998. .^[5]

Roba se izvozi iz luka na Atlantiku; Antonine i Paranaguá udaljenih 55, odnosno 90 km istočno od grada.^[4]

Curitiba je dobro povezana sa drugim brazilskim gradovima, cestama i željeznicom, naročito sa Porto Alegreom na jugu i São Paulom na sjeveru.^[4] Grad ima i veliki Internacionalni aerodrom Afonso Pena (IATA: CWB, ICAO: SBCT) sa dnevnim linijama prema brojnim gradovima u zemlji i inozemstvu.