Kanem-Bornu

Kanem–Bornu (arapski: إمبراطورية كانيم - برنو) bilo je afričko trgovačko carstvo kojim je vladala Dinastija Sef koja je od 9. vijeka do 19. vijeka vladala krajevima oko Jezera Čad.

Kanem–Bornu إمبراطورية كانيم - برنو monarhija oko 9. vijek – 19. vijek Zastava Grb Lokacija Glavni grad Njimi, Ngazargamu Jezik/ci Kanuri, Teda Religija Animizam, Islam Vlada Kralj Mai Historija  • Uspostavljena oko 9. vijek  • Ukinuta 19. vijek

Teritorij te imperije nije bio uvijek isti, uglavnom je obuhvaćao današnji južni Čad, sjever]]ni Kamerun, sjeveroistočnu Nigeriju, istočni Niger i južnu Libiju.^[1]

Historija

Kanem-Bornu je vjerojatno osnovan sredinom 9. vijeka, a njegova prva prijestolnica bila je u Njimi, koja se nalazila sjeveroistočno od Jezera Čad. Krajem 11. vijeka njihov tadašnji kralj (mai) Umme (kasnije poznat kao Ibn Abd al-Jalil) prihvatio je Islam, pa je od tad Kanem-Bornu islamska država. Zbog njegova položaja služio je kao centralni punkt za trgovinu između Sjeverna Afrika, doline Nila i Jezera Čad i krajeva Supsaharske Afrike.^[1]

Krajem 14. vijeka pleme Bilala natjeralo je Dinastiju Sef da napusti prijestolnicu Njimi, pa su se oni preselili u Ngazargamu (u današnjoj Nigeriji), zapadno od Jezera Čad. Tamo su ostali i nakon što su Njimi ponovno zauzeli početkom 16. vijeka.^[1]

Kanem-Bornu (kasnije zvan jednostavno Bornu) je svoj zlatni period imao u 16. vijeku, kad su njime vladali sposobni vladari; Muḥamed Dunama, Abd Alah, i naročito Idris Alaoma (vladao oko 1571.-1603.).

Početkom 19. vijeka nigerijsko pleme Fulbe počelo se buniti protiv vladara Kanem-Bornua, tvrdivši da oni nemaju nikakvo pravo da vladaju krajevima zapadno od Jezera Čad u kom žive Hause. Oni su negdje oko 1808. istjerali tadašnjeg vladara (maia) - Aḥmada iz njegove prijestolnice Ngazargamu. Ahmad ih je uspio istjerati uz pomoć lidera plemena Kanenbu - Muḥameda al-Kanamija, koji je odtada iz sjene vladao imperijem, koji više nije imao nekadašnju snagu. Dinastija Sef izumrla je 1846.^[1]