Piombino

Piombino je općina od 32,638 stanovnika^[1] u Centralnoj Italiji u regiji Toskana.

Piombino
Pogled na Piombino iz zraka Pogled na Piombino iz zraka
Koordinate: 42°56′N 10°31′E
država	Italija
Regija	Toskana
Provincija	Livorno
Frazioni	Baratti, Colmata, Fiorentina, Populonia, Populonia Stazione, La Sdriscia, Riotorto
Vlast
- gradonačelnik	Francesco Ferrari
Površina
- Ukupna	129.6 km²[1]
Visina	21[1]
Stanovništvo
- Grad	32,638[1]
- Gustoća	251.8 stan. / km²[1]
Vremenska zona	UTC+1 (UTC+2)
Poštanski broj	57025 (+)[1]
Pozivni broj	0565[1]
Karta
Piombino Piombino na karti Italije

Geografija

Piombino leži na južnom kraju istoimenog rta u Tirenskom moru i važna je luka za promet sa Otokom Elbom, odakle potječu željezne rude koje su dugo vremena pokretale njegovu veliku čeličanu.^[2]

Pored te čeličane Piombino je i centar kemijske industrije, a u posljednje vrijeme i turistička destinacija.^[2]

Historija

Luka u Piombinu

Za Antičkog Rima egzistirao je kao luka pod imenom Falesia.^[2] Za srednjeg vijeka u Piombinu je 1022. sagrađena benediktinska opatija San Giustiniano.^[2]

Piombino je 1162. podpao pod vlast Republike Pise, u to vrijeme živio je od prodaje željeza sa Otoka Elbe, pšenice iz Maremme i soli iz vlastitih solana. Krajem 12. početkom 13. vijek Piombino je postao druga po važnosti luka te pomorske republike.^[3] Njegov zamak i snažni garnizon bili su važni u borbi protiv rivala Republike Genove.^[2]

Posljednji vladar Republike Pise Gherardo d'Appiano predao je 1399. svoju republiku milanskom vojvodi Gian Galeazzu Viscontiju, uz pravo da zadrži kao svoje lične domene Piombino, Populoniju, Scarlino, Buriano, Suvereto i otoke Elbu, Pianosu i Montecristo. Tako je nastala vrlo autonomna Signoria (feud) Piombino, koju je Svetorimski car - Rudolf II - 1594. uzdigao u rang kneževine.^[2]

Dinastija Appiano vladala je tom kneževinom do 1634., nakon tog je bila domena familije Ludovisi, a od 1706. familije Boncompagni.^[2] Od 1796. nadalje za Napoleonskih ratova Piombino je bio okupiran od strane Engleza, Francuza i Napuljskih Burbonaca. Nakon Bitke kod Marenga 1800. ponovno je u rukama Prve Francuske Republike, a od 1804. je dio napoleonovog Prvog Francuskog Carstva.^[2]

Nakon Napoleonovog pada 1815. odlukom Bečkog kongresa postao je dio Velikog Vojvodstva Toskana.^[2]

Krajem 19. vijeka za Kraljevine Italije osnovane su prve velike tvornice u Piombinu, željezara Società Anonima degli Alti Forni i livnica La Magona d'Italia, tako je započela njegova transformacija u metalurški centar.^[3]