Sinajski rukopis

Sinajski rukopis (latinski: ), označavan sa ${\displaystyle \aleph }$ ili 01 (Gregory-Aland), je rukopis Starog zaveta i Novog zaveta^[1]. Jedna od najstarijih i najznačajnijih rukopisa je Novi Zavet, napisan je na grčkom jeziku, u obliku kodeksa, koja datira sa početka 4. veka. Sinajski rukopis napisan je na tankom pergamentu, dimenzija 37×34 cm^[1].

Sinajski rukopis

Opis

faksimil (1862)

Rukopis sadrži Varnavinu poslanicu i Jermin Pastir^[1].

Novi Zavet sačuvan u celini, u Starom Zavetu nedostaje:

• 1 Mojs 23,19 – 1 Mojs 24,46 – fragmenti
• 4 Mojs 5,26–4 Mojs 7,20 – fragmenti
• Prva dnevnika 9,27–1 Prva dnevnika 19,17^[2][3]

Grčki tekst rukopisa odražava aleksandrijski tip teksta^[1][4].

Konstantin Tišendorf

Pronađen u 1844. godine u manastiru Sv. Katarine na Sinaju Konstantinom Tišendorfom^[5]. Prvo celovito fototipsko izdanje je objavljeno 1911. godine^[6].

Do 1933. godine, 2/3 kodeksa se nalazio u Petrogradu, kad je prodat Britanskom muzeju za 100.000 funti^[7].

Danas se čuva u Britanskoj biblioteci (British Library), biblioteci Univerziteta u Lajpcigu, na Sinaju i u Ruskoj nacionalnoj biblioteci^[1].

Manastir Sv. Katarini na Sinaju

Povezano

• Vatikanski rukopis
• Aleksandrijski rukopis
• Palimpsest Jefrema