අශෝක අධිරාජයා
From Wikipedia, the free encyclopedia
ධර්මාශෝක ලෙසින් ජනප්රිය ලෙසින් හැඳින්වුණු, අශෝක (අසෝක ලෙසින්ද හැඳින්වෙයි; ප. 304 – 232 ක්රියුපෙ) යනු, ක්රිපූයු ප. 268 සිට 232 දක්වා ඉන්දියානු අර්ධද්වීපයෙහි මගධයෙහි තුන්වන මෞර්ය අධිරාජයා විය. [1] ඉන්දියාවේ මහා අධිරාජයන්ගෙන් එක් අයෙකු වන අශෝක සිය බලපරාක්රමය පැතිරවූ බලප්රදේශය, ඇෆගනිස්තානයෙහි හින්දු කුෂ් කඳු පන්තියෙහි සිට නැගෙනහිර දිශාවෙන් වර්තමාන බංග්ලාදේශය දක්වා පැතිර පැවතිණි. වර්තමාන තමිල් නාඩු සහ කේරල ප්රදේශයන්ගේ කොටස් හැර සමස්ත ඉන්දියානු අර්ධද්වීපයම පාහේ එයට අයත් විය. අධිරාජ්යයෙහි අගනගරය වූයේ පාටලීපුත්ර ( මගධයෙහි, වර්තමාන බිහාරයෙහි) වූ අතර, තක්ෂිලාව සහ උජ්ජේන් යන නගර, ප්රාදේශීය අගනගර වූහ.
අශෝක අධිරාජයා | |||||
---|---|---|---|---|---|
චක්රවර්තී | |||||
රාජ්ය සමය | බු.ව. 273-232 | ||||
අභිෂේකය | බු.ව. 270 | ||||
පූර්වප්රාප්තිකයා | බින්දුසාර | ||||
අනුප්රාප්තිකයා | දසරථ මෞර්ය | ||||
භූමදානය | Cremated 232 BC, less than 24 hours after death Ashes immersed in Ganges River, possibly in Varanasi | ||||
භාර්යාවන් | |||||
දරුවන් | මහේන්ද්ර, සංඝමිත්තා,තීවාල, කුණාල, චාරුමතී | ||||
| |||||
වංශය | මෞර්ය රාජ වංශය | ||||
පියා | බින්දුසාර | ||||
මව | රාණි ධර්මා හෙවත් ශුභද්රාංගි | ||||
ආගම | හින්දු ආගම, පසුව බුද්ධාගම |
අශෝක අධිරාජ්යයා කි.පු 304 - 232 ඉන්දියාවේ සිටි මෞර්ය පෙළපතට අයත් අධිරාජයෙකි. බොහෝ විට ඔහුව හඳුන්වනු ලබන්නේ ඉන්දියාවේ අති ශ්රේෂ්ඨ රජවරුන්ගෙන් කෙනෙකු ලෙසයි. යුද්ධ ජයග්රහණයන් කීපයකින් පසු අශෝක අධිරාජයා වර්තමාන ඉන්දියානු භූමියෙන් වැඩි ප්රදේශයක් පාලනය කළේය. ඔහුගේ අධිරාජ්යය බටහිරින් වර්තමාන පාකිස්ථානය, ඇෆ්ගනිස්ථානය සහ පර්සියාවේ කොටසක් දක්වාද නැගෙනහිරින් වර්තමාන බෙංගාලය ඇසෑම් ආදී ඉන්දීය ප්රාන්ත දක්වාද දකුණින් මයිසූර් ප්රාන්තය දක්වාද විහිදුනේය. ඔහුගේ රාජ්ය පාලනයේ මධ්යස්ථානය වූයේ මගධ දේශයයි.(වර්තමානයේ බිහාර් ප්රාන්තයයි) දිග් විජය කිරීමේ කැමැත්තෙන් පෙළුණු අශෝක රජතුමා කාලිංග දේශය සමග කරන ලද සටනේදී සිදු වූ මහා මනුෂ්ය සංහාරය සියැසින්ම දුටුවේය. ඉන් කල කිරීමට පත් වූ ඔහු එවකට පැවති වෛදික සම්ප්රදායෙන් ඉවත් වී බුද්ධාගම වැළඳ ගත්තේය. ඉන් පසු බුද්ධාගම ආසියාව පුරා පතළ කිරීමට ඔහු කැපවූයේය. බුදුන් වහන්සේගේ ජීවිතයට අදාල වැදගත් ස්ථාන වල ස්මාරක පිහිටුවීය. ඔහුගේ නම අශෝකා යන්නෙහි තේරුම ශෝකයෙන් තොර වූ තැනැත්තා යන්නයි. ඔහුගේ ආඥාවන්හි ඔහු සඳහන් වන්නේ "දේවානම්ප්රිය ප්රියදර්ශි" නොහොන් දෙවියන්ට ප්රිය වූ සහ සැවොම දැකීමට කැමති තැනැත්තා වශයෙනි. විද්යා ප්රබන්ධ ලේඛක H.G.වේල්ස් අශෝක ගැන කියන්නේ මෙලෙසිනි.
"ඉතිහාසය තුල දහස් ගණනක් රජවරු සහ අධිරාජයෝ සිටියහ. ඔව්හු 'අති ශ්රේෂ්ඨ' "නෛකශ්රීන් විරාජමාන" "උත්කෘෂ්ඨ" යනාදි උපාධානයන්ගෙන් තමන්ම හඳුන්වා ගත්හ. ඔවුන් බැබලුනේ සුලු කාලයක් පමනි. සුලු කලෙකින් මතකයෙන් ගිලිහි ගියේය. එහෙත් අශෝක රජතුමා බැබැලුනේය. නොනවත්වා බැබලුනේය. දීප්තිමත් තරුවක් මෙන් අද දක්වා බබලන්නේය"
ඔහුගේම අඥාවන් සහිත ලියවිලි සමග ඔහුගේ පුරාවෘත්තය දෙවැනි සියවසේ 'අශෝකාවදාන' සහ 'දිව්යාවදාන' මෙන්ම සිංහල වංශකථාවක් වූ මහාවංශයේද විස්තරව ඇත. ඔහුගේ අධිරාජ්යය තුල තිබී කැණීමකදි මතු වූ සලකුණක් අද ඉන්දියාවේ රාජ්ය සංකේතය ලෙස භාවිතා වේ.