Pythagoras

Pythagoras nyaéta surang filsuf sarta matematikus Yunani, filsafat sarta pamikiranna méré pangaruh gedé kana pamikiran Plato sarta Aristoteles.^[1] Pythagoras gumelar di pulo Samos, kolotna Mnesarchus tukang dagang nu asalna ti daérah Tyre.^[2] Pythagoras ngayakeun lalampahan ka Mesir, nu maksudna pikeun nyuprih elmu ti imam-imam di Mesir.^[2] ku lantaran kapinteran Pythagoras imam-imam di Mesir ngarasa teu sanggup narima Pythagoras jadi muridna, panungtunganna Pythagoras ditarima jadi murid ku imam ti Thebe.^[2]

Kapitolinischer Pythagoras adjusted

Salila lalampahanna Pythagoras kungsi nempo kajaiban dunya buhun (kuna), salah sahijina kuil Hera nu perenahna di koka tempat manéhna gumelar sarta Ephesus nu perenahna di Turki.^[2] Nincak umurna 18 taun Pythagoras panggihjeung Thales, saurang aki-aki nu ngawanohkeun manéhna jeung Matématika ngaliwatan cukang lantaran muridna (anaximander).^[2] Bérés ngalalana nyuprih élmu, Pythagoras balik deui ka Samos nuluykeun deui néang kapanasaran ngeunaan filsfat kalawan nyambi jadi guru pikeun anak Polycartes.^[2] Pythagoras pindah ka kota Crotona di Italia Kidul, di dieu manéhna ngadegkeun hiji mashab pamikiran nu katelah “mazhab Pythagorean”.^[2] Pamikiran nu pang pentinga ti mazhab Pytagoréan, cenah bilangan sarta angka téh sagala-galana, bilangan dibédakeun kana bilangan jangkep jeung ganjil; bilangan terbatas jeung bilangan tak terbatas.^[2]