Tangkil

Tangkil (Gnetum gnemon L.) atawa dina basa Indonésia disebut melinjo nyaéta hiji spésiés tatangkalan nu sikian nu terbuka (Gymnospermae) nu wujudna tangkal sarta asalna ti Asia tropis jeung Pasifik Kulon.^[1] Tangkil dipikawanoh ogé kalawan ngaran belinjo, mlinjo (basa Jawa), atawa bago (basa Malayu sarta basa Tagalog). Tangkil réa dipelak di pakarangan minangka pangiuhan atawa pangwates pakarangan sarta utamana dimangpaatkeun "buah" jeung daunna.^[2][3]

Tangkil
Tangkil
Klasifikasi ilmiah
Karajaan:	Plantae
Divisi:	Gnetophyta
Kelas:	Gnetopsida
Ordo:	Gnetales
Kulawarga:	Gnetaceae
Génus:	Gnetum
Spésiés:	G. gnemon
Ngaran binomial
Gnetum gnemon L.

Gambaran botani

Tangkil mangrupa tatangkalan taunan nu ngawangun tangkal anu mibanda dua imah (dioecious, aya individu jalu jeung bikang).^[2] Tangkalna kukuh sarta bisa dimangpaatkeun jadi bahan wangunan. Daunna nunggal sarta wujudna lonyod jeung tungtungna mintul.^[1] Tangkil henteu ngahasilkeun kembang sarta buah sajati alatan lain kaasup tuwuhan nu kembangan.^[1] Anu dianggap buah sabenerna mah nyaéta siki anu kabungkus ku salapis aril anu dagingan.^[2]

Pamangpaatan

Tangkil arang dibudidayakeun sacara inténsif. Kaina bisa dipaké jadi bahan pikeun papan.^[1] Daun ngorana dipaké pikeun bahan sayuran (contona dina sayur asem).^[1] "Kembang" (jalu atawa bikang) sarta sikina anu masih laleutik (pentil) atawa anu geus asak dijadikeun ogé sayuran. Siki tangkil ogé dijadikeun bahan baku emping.^[2]

Minangka sumber pangan, siki tangkil ngandung kadar urea nu rada luhur antukna leuwih hadé ulah ngadaharna kaleuleuwihan.^[2]