punta

Finska

Substantiv

Böjningar av punta	Singular	Plural		Singular	Plural
Grammatiskt
Nominativ	punta	punnat	Ackusativ 1	punta	punnat
			Ackusativ 2	punnan	punnat
Genitiv	punnan	puntien, (puntain)	Partitiv	puntaa	puntia
Lokativ (intern)			Lokativ (extern)
Inessiv	punnassa	punnissa	Adessiv	punnalla	punnilla
Elativ	punnasta	punnista	Ablativ	punnalta	punnilta
Illativ	puntaan	puntiin	Allativ	punnalle	punnille
Essiv			Marginell
Essiv	puntana	puntina	Instruktiv	–	punnin
Exessiv	puntanta	puntinta	Abessiv	punnatta	punnitta
Translativ	punnaksi	punniksi	Komitativ	–	(puntineen)?

punta

1. pund

Spanska

Substantiv

Böjningar av punta	Singular	Plural
Femininum	punta	puntas

punta f

1. topp, tipp, spets, ände, udde
2. gnutta, aning, grand, smula, nypa, uns

Etymologi: Av yngre latin puncta, från femininformen av latinska punctus.

Besläktade ord: punto, apuntar, puntiaguda, puntilla, puntita, sacapuntas

Fraser: de punta, a punta de pala, a punta pala, de punta en blanco, en la punta de la lengua, entado en punta, media punta, punta del iceberg, sacar punta