கச்சி கோடி நடனம்

கச்சி கோடி நடனம் (Kachchhi Ghodi dance) மற்றும் கச்சி கோரி என்றும் உச்சரிக்கப்படும், இது இந்திய நாட்டுப்புற நடனமாகும். இது முதலில் ராஜஸ்தானின் செகாவதி பகுதியில் தோன்றியது. அதன் பின்னர் இது நாட்டின் பிற பகுதிகளிலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு நிகழ்த்தப்பட்டுள்ளது. நடனக் கலைஞர்கள் புதுமையான குதிரை போன்ற ஆடைகளை அணிந்துகொண்டு, போலி சண்டைகளில் பங்கேற்கிறார்கள். ராஜஸ்தானைச் சேர்ந்த ஒரு சுவாரஸ்யமான நாட்டுப்புற நடனம் கச்சி கோடி தனித்துவமான நடன ஆடைகளுக்கு பெயர் பெற்றது. அதே நேரத்தில் ஒரு பாடகர் உள்ளூர் கொள்ளைக்காரர்களைப் பற்றிய நாட்டுப்புறக் கதைகளை விவரிக்கிறார். மணமகனின் விருந்தை வரவேற்பதற்கும் மகிழ்விப்பதற்கும் திருமண விழாக்களிலும், பிற சமூக அமைப்புகளிலும் இது பொதுவாக நிகழ்த்தப்படுகிறது. நடனத்தை நிகழ்த்துவது சில தனிநபர்களுக்கு இது ஒரு தொழிலாகும்.

கச்சி கோடி நடனம்

குதிரை உடையில் ஒரு கச்சி கோடி நடனக் கலைஞர்
வகை	ராஜஸ்தானிய நாட்டுப்புற நடனம்
தோற்றம்	செகாவதி, இந்தியா

ஜெய்சால்மேரின் ரூனிச்சா நகரியின் நாட்டுப்புற தெய்வமான பாபா ராம்தேவ்ஜியின் கதையிலிருந்து நடன வடிவமைப்பின் உத்வேகம் வந்ததாக அறியப்படுகிறது. கதையின்படி, ஒரு இளம் குழந்தையாக பாபா ராம்தேவ்ஜி பொம்மை குதிரைகளை மிகவும் விரும்பினார். இது இறுதியில் ஒரு அதிசயத்திற்கு வழிவகுத்தது, பின்னர் இந்த நடன வடிவத்தை பெற்றெடுத்தது.^[1]

கச்சி கோடி, மணமகனின் விருந்தை மகிழ்விப்பதற்காக திருமண விழாக்களில் சித்தரிக்கப்பட வேண்டிய பொழுதுபோக்கு செயலாக ஆரம்பத்தில் உருவாக்கப்பட்டது. கச்சி கோடியின் அடிப்படை கருப்பொருள், அந்த நேரத்தில் அப்பட்டமான வாள்களைப் பயன்படுத்தி போலி சண்டைகளை சித்தரிப்பது, நடனக் கலைஞர்கள் குதிரையில் அமர்ந்த போர்வீரர்களாகத் தோன்றியது; இதற்கிடையில் பாடகர்கள் செயல்திறன் அடிப்படையாகக் கொண்ட நாட்டுப்புறக் கதையை சொல்வார்கள்.^[2]

சொற்பிறப்பியல்

இந்தியில், கச்சி என்பதற்கு பல சாத்தியமான அர்த்தங்கள் உள்ளன. அவற்றில் கச்சி என்பது "கச்சு பிராந்தியத்தைச் சேர்ந்தவை என்பதும் கோடி என்பது "உடை" என்றும் ஒரு பொருளாகும்.^[3] கோடி என்றால் பெண்குதிரை என்றும் பொருள்படும்.^[4] இவை இரண்டும் சேர்த்து கச்சி கோடி நடனக் கலைஞரின் இடுப்பில் அணிந்திருக்கும் குதிரை உடையை குறிக்கிறது.

விளக்கம்

கச்சி கோடி நடனக் கலைஞர்கள், பாடகர்கள் மற்றும் இசைக்கலைஞர்களின் ஒருங்கிணைந்த நடிப்பை உள்ளடக்கியது. ராஜஸ்தானில், குர்த்தா மற்றும் தலைப்பாகை அணிந்த ஆண்கள், குதிரை உடையுடன் நடனமாடுகிறார்கள்.^[5] உடையின் ஒரு பகுதி ஒரு மூங்கில் சட்டத்தால் வளைக்கப்பட்டு குதிரையை ஒத்திருக்கும் வகையில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. பின்னர் இது பிரகாசமான வண்ண துணியால் மூடப்பட்டிருக்கும். இது சிசா எனப்படும் கண்ணாடி-வேலை பூ வேலைப்பாடுகள் மூலம் விரிவாக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. போலி குதிரைக்கு கால்கள் இருக்காது. அதற்கு பதிலாக, நடனக் கலைஞரின் இடுப்பைச் சுற்றி அவரது கால்களின் முழு நீளத்தையும் உள்ளடக்கியிருக்கும். கணுக்காலைச் சுற்றி, நடனக் கலைஞர்கள் பாரம்பரிய நடனக் கலைஞர்கள் அணியும் மணிகள் அடங்கிய சலங்கையினை அணிந்து கொள்வார்கள்.

குழு நடனமாக நிகழ்த்தும்போது, மக்கள் கைகளில் வாள்களுடன் எதிர் பக்கங்களில் நின்று முன்னும் பின்னுமாக விரைவாக ஓடுவார்கள். இது மேலே இருந்து பார்க்கும்போது, பூக்களைத் திறப்பதையும் மூடுவதையும் ஒத்திருக்க்கும். நடனக் கலைஞர்கள் புல்லாங்குழல் இசையின் தாளத்திற்கும் தோல் வாத்தியத்தின் துடிப்பிற்கும் நகர்கின்றனர். கதைகளிலேயே இராபின் ஊட்டைப் போலவே பணக்கார வணிகர்களையும் கொள்ளையடிப்பார்கள். அப்பகுதியின் ஏழைகளுக்கு கொள்ளையை விநியோகிப்பார்கள் ^[6]

நிலவியல்

பொய்க்கால் குதிரை ஆட்டக் (போலியான காலில் குதிரை நடனம்) கலைஞர்களின் குழு ராமாவரம், சென்னை, தமிழ்நாடு .

இந்த நடனம் ராஜஸ்தானின் செகாவதி பகுதியில் தோன்றியது.^[7] இது காம்தோலி, சர்காரா, பாம்பி மற்றும் பவி சமூகங்களில் நிலவி வருகிறது. இது மகாராட்டிரா மற்றும் குசராத்து உள்ளிட்ட இந்தியாவின் பிற பகுதிகளிலும் இதே பெயரில் நிகழ்த்தப்படுகிறது. முன்னதாக நடன வடிவத்தை பாம்பி, பவி, காம்தோலி, மற்றும் சர்காரா சமூகத்தினர் மட்டுமே நிகழ்த்தினர். இப்போது, ​​அத்தகைய வரம்புகள் எதுவும் இல்லை

தமிழ்நாட்டில்,பொய்க்கால் குதிரை ஆட்டம் ( தமிழர் ஆடற்கலை ), கச்சி கோடியைப் போன்ற ஒரு நாட்டுப்புற நடனமாகும். நிகழ்ச்சிகள் வேறுபாடுகள் பயன்படுத்தப்படும் முட்டுகளில் உள்ளன. தஞ்சாவூரில் உள்ள புன்னைநல்லூர் மாரியம்மன் கோயிலின் வருடாந்திர திருவிழாக்களில் குதிரையின் கால்களால் ஒலிக்கும் ஒலியை ஒத்திருக்கும் மர கால்களால் இது செய்யப்படுகிறது).^[8]